도구

도구

라틴어 문장 검색

Ego enim id quod a C. Caesare, excellentis ingenii ac prudentiae viro, in primo de analogia libro scriptum est habeo semper in memoria atque in pectore, ut, tamquam scopulum, sic fugiam infrequens atque insolens verbum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 2:3)
Eique puero postea cognomentum honoris gratia decreto inditum Praetextatus, ob tacendi loquendique in praetextata aetate prudentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 25:2)
quod procul dubio ad prudentiam regis sollertiamque referendum est, qui et praeterita nosset et futura prospiceret, sicut Antevorta et Postvorta, divinitatis scilicet aptissimae comites, apud Romanos coluntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 20:2)
Alii putant Romulum vel altiore prudentia vel certi numinis providentia ita primos ordinasse menses, ut, cum praecedens Marti esset dicatus, deo plerumque hominum necatori, ut Homerus naturae conscius ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 9:1)
sicut et Porphyrius testatur Minervam esse virtutem solis quae humanis mentibus prudentiam subministrat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 70:2)
Hoc quoque de prudentia religionis a Virgilio dictum est:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 4:1)
qui cum filiis suis rectum dando consilium non optinuisset adsensum atque ideo esset in simultate cum liberis, ubi hoc aemulis causam fuisse gaudii comperit ex illa discordia sperantibus in domo regnantis nasci posse novitatem, universitate civium convocata ait succensuisse quidem se filiis non adquiescentibus patriae voluntati, sed hoc sibi postea visum paternae aptius esse pietati, ut in sententiam liberorum ipse concederet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 12:2)
Nam, si Homeri latentem prudentiam scruteris altius, delinimentum illud quod Helena vino miscuit, Νηπενθές τ’ ἄχολόν τε κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων, non herba fuit, non ex India sucus, sed narrandi oportunitas quae hospitem moeroris oblitum flexit ad gaudium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 18:1)
Adeo antem id genus narrationum habet quendam gloriae saporem, ut, si invidi vel aemuli forte praesentes sint, tales interrogationes obstrependo discutiant et alias inferendo fabulas prohibeant illa narrari quae solent narranti laudem creare.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 8:1)
Stimulos dedit aemula virtus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:55)
Fatis nimis aemula nostris Fata movent Medos, multumque in gente deorum est Effundam populos alia tellure revulsos, Excitosque suis immittam sedibus ortus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 3:53)
Aemula Baianis Altini litora villis Et Phaethontei conscia silva rogi, Quaeque Antenoreo Dryadum pulcherrima Fauno Nupsit ad Euganeos Sola puella lacus, Et tu Ledaeo felix Aquileia Timavo, Hic ubi septenas Cyllarus hausit aquas:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XXV1)
Frons brevis atque modus leviter sit naribus uncis, Paestanis rubeant aemula labra rosis.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XLII8)
Sed licet haec primis nivibus sint aemula dona, Non sunt Parthenio candidiora suo.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXVIII8)
cessi, Aemula ne starent carmina nostra tuis.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XCIV3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION