라틴어 문장 검색

huc volgo monstrante locum manus anxia Lernae deveniunt, cedunt miserorum turba priorum, vix ibi, sedatis requierunt pectora curis:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권256)
Sed haec desperatio et perditio penes vos in causa gloriae et famae vexillum virtutis extollunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 50장 3:8)
Dehinc ad signum anxii pendent, unius dementiae una vox est.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:2)
At multitudo omnis desperatione perterrita obuiam currit incendio.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XIX.7)
cumque nos in labore ac desperatione positos cerneret, flectebat genua sua ad patrem Domini nostri Iesu Christi pro nostra uita et salute precaturus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. I. 1:2)
En ego cum tenebris tota vagor anxius urbe, Nec sinit occurrat quisquam, qui corpora ferro Volneret aut rapta praemia veste petat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 213)
Ipse ego solator, cum iam mandata dedissem, Quaerebam tardas anxius usque moras.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 310)
satis anxia uiuas, mouerit e uotis pars quotacumque deos.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 635)
anguis ex columna lignea elapsus cum terrorem fugamque in regia fecisset, ipsius regis non tam subito pavore perculit pectus, quam anxiis implevit curis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 570:2)
ea desperatio Tuscis rabiem magis quam audaciam accendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 523:2)
proelium fit utrimque vehemens, quod et Romanus ira odioque pugnabat et Aequos conscientia contracti culpa periculi et desperatio futurae sibi postea fidei ultima audere et experiri cogebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 21:1)
tertio die, cum ira Romanos, illos, cum totiens rebellassent, conscientia culpae ac desperatio inritaret, mora dimicandi nulla est facta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 771:2)
quibus extemplo quicumque aliquid seditiose dixerat aut fecerat unquam, maxime tribunicii, et prensare homines et concursare toto foro candidati coepere, ut patricios desperatio primo inritata plebe apiscendi honoris, deinde indignatio, si cum his gerendus esset honos, deterreret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 70:2)
quod accensum ab desperatione hostium fuisset, ni praecones per urbem dimissi poni arma et parci inermi iussissent nec praeter armatos quemquam violari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 34:2)
inter duo simul bella externa defectione etiam sociorum senatus anxius, cum cerneret metu tenendos quos fides non tenuisset, extendere omnes imperii vires consules dilectu habendo iussit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 256:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION