라틴어 문장 검색

adversa cingit campus et clivo levi
(세네카, Troades 1155:1)
utrumque flamma cincta maternam fidem umquam exuissem.
(세네카, Troades 580:1)
modo turba felix latera cingebat mea,
(세네카, Troades 986:1)
illum turgentis sanie portenta rubetae et lecta exsuctis anguibus ossa trahunt, et strigis inventae per busta iacentia plumae, cinctaque funesto lanea vitta toro.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 618)
candida laxatis onerato colla corymbis cinget Bassaricas Lydia mitra comas, levis odorato cervix manabit olivo, et feries nudos veste fluente pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1713)
Ennius hirsuta cingat sua dicta corona:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 134)
cinge caput mitra, speciem furabor Iacchi;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 224)
namque Dicarcheae translatus pulvis harenae intratis solidatur aquis durataque massa sustinet advectos peregrino in gurgite campos, sic te dispositam spectantemque undique portus, vallatam pelago terrarum commoda cingunt.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 27)
multos cinxerunt aquilae subitumque per orbem lusit venturas famulatrix penna coronas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 58)
pectora bis cingunt zonae, parvisque papillis invidiam facit ipse sinus;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 188)
"nec Lucullanis sic haec freta cincta carinis, segnis ad insignem sedit cum Cyzicon hostis, qui cogente fame cognata cadavera mandens vixit morte sua."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 245)
"non sic libravit in hostem spicula qui nato serpentis corpore cincto plus timuit cum succurrit, dum iactibus isdem interitum vitamque daret stabilemque teneret corde tremente manum, totamque exiret in artem spe propiore metus, dans inter membra duorum unius mortem, libeat decernere caestu:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 70)
"trepidantia cingens milia in infames iam iamque coegerat escas;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 203)
splendet perspicuo radios rota margine cingens Marmaricae de fauce ferae, dum belua curvis dentibus excussis gemit exarmarier ora;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 39)
de cetero, quamquam et 1 extremus autumnus iam diem breviat et viatorum sollicitas aures foliis toto nemore labentibus crepulo fragore circumstrepit inque castellum, ad quod invitas, utpote Alpinis rupibus cinctum, sub vicinitate brumali difficilius escenditur,2 nos tamen deo praevio per tuorum montium latera confragosa venientes nec subiectas cautes nec superiectas nives expavescemus, quamvis iugorum profunda declivitas aggere cocleatim fracto saepe redeunda sit, quia, et si nulla sollemnitas, tu satis dignus es, ut est Tullianum illud, propter quem Thespiae visantur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Elaphio suo salutem 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION