라틴어 문장 검색

Ilico indignantis domini clamore ferietur:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 8:26)
Heliseus filios prophetarum invitat ad prandium et herbis agrestibus eos alens consonum prandentium audit clamorem:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 9:5)
Ne a me quaeras pueriles declamationes, sententiarum flosculos, verborum lenocinia et per fines capitum singulorum acuta quaedam breviterque conclusa, quae plausus et clamores excitent audientum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 4:2)
Dicente te in ecclesia non clamor populi, sed gemitus suscitetur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:1)
"Atque his quantos plausus et clamores!"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:20)
Aperi, quaeso, aures tuas et clamorem totius civitatis exaudi.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 9:10)
Quorum clamor tandem pervenit ad caelum et patientissimas Dei vicit aures, ut missus angelus pessimo Nabal Carmelio diceret:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 10:5)
palma inter dominas, virtus natalibus aequa, nil ibi per ludum simulabitur, omnia fient ad verum, quibus incendi iam frigidus aevo Laomedontiades et Nestoris hirnea possit, tunc prurigo morae inpatiens, tum femina simplex, ac pariter toto repetitus clamor ab antro
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI163)
clamore opus est, ut sentiat auris quem dicat venisse puer, quot nuntiet horas.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X93)
nam si deficeret, maestam attonitamque videres hanc urbem veluti Cannarum in pulvere victis consulibus, spectent iuvenes, quos clamor et audax sponsio, quos cultae decet assedisse puellae:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI62)
nos hominum divumque fidem clamore demus quanto Facsidium laudat vocalis agentem sportula.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII14)
nam siquid dignum censoris fecerit ira quandoque et similem tibi se non corpore tantum nec vultu dederit, morum quoque filius, et qui omnia deterius tua per vestigia peccet, corripies nimirum et castigabis acerbo clamore ac post haec tabulas mutare parabis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV15)
dein clamore pari concurritur, et vice teli saevit nuda manus, paucae sine vulnere malae;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV19)
Aderant interim Galli apertamque urbem primo trepidi, ne quis subesset dolus, mox, ubi solitudinem vident, pari clamore et impetu invadunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 14:1)
Nam postquam comminus ventum est expertique rostra et pila venientia, pecudum in morem clamore sublato petiverunt fuga litora, dilapsique in proximos tumulos quaerendi fuerunt ut vincerentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM BALEARICUM 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION