라틴어 문장 검색

quid restat nisi ut aeque tam falsa quam vera praedicantibus acquiescamus, et illam Fausti haeretici defensionem praetendamus, qua se ab impugnatione fidelium protegere, et ipso per prophetam ac eorum sententiam nititur confutare?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 16:4)
Neque vere, ut Montanus somniat, prophetae in exstasi sunt locuti, ut nescirent quid loquerentur, et quod aliis erudirent, ipsi ignorarunt quid dicerent.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:15)
Quomodo sapienter prophetae ad instar brutorum animalium, quid dicerent ignorab:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:20)
) Sed requirendum est utrum id dicam in silentio habitum, ut omnino nullus agnoverit, neque ipsi quidem qui annuntiabant prophetae.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:23)
Mihi quidem valde absurdum videtur, ut dicamus prophetas ita scripsisse de sacramentis divinis, ut non intellexerint quae dicebant, cum Scriptura dicat:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:24)
Unde si stultum est prophetas negare sapientes fuisse, restat ut intellexerint quae proferebant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:27)
Ita ergo potest et hoc loco dictum videri sacramentum in silentio habitum, quod scirent quidem prophetae, sed hominibus, id est vulgo, non manifestaverint, sed texerint, secundum praeceptum Dei, usquequo tempus adesset, et Verbum caro fieret.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 19:2)
Quia etenim prophetae Videntes antiquitus dicebantur, hoc loco Apostolus prophetare dicit, visum intelligentiae ministrare.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 19:6)
) Non ergo putemus Evangelium prophetae esse contrarium, ut quod ille impossibile dicit effatu, hic narrare incipiat, et ibi de generatione divinitatis, hic de incarnatione dictum est. Et beatus Augustinus hanc ipsam Verbi generationem profitens, frustra legi vel exponi, sive intelligi a multis etiam antequam exponatur, intelligi posse asseverat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:9)
Voluntas et potentia Dei Deus est. De incommutabilitate autem atque invariabilitate divinae substantiae, de qua ipsemet per prophetam loquitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 31:19)
Et Propheta convenienti metaphora Spiritum Domini distinguens, Spiritum oris ejus ipsum appellat (Psal.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:5)
" Omnipotens dicitur, quia posse illius non potest inveniri non posse, dicente Propheta:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:28)
"Deus vult omnes salvos fieri, et neminem perire (I Tim. II,4)," juxta illud quidem prophetae:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 11:37)
Denique constat iuxta prophetae vaticinium, quod ab aquilone venit omne malum, sicut plus aequo didicere, perperam passi adversos iactus cadentis tesserae, qui aquilonalium gentium experti sunt sevitiam:
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 7:4)
Palpitabat mortuae linguae plectrum infra meatus faucium, manifestans in se verbigenae magnalia, qui rudenti asellae compegit humana verba, ut increparet prophetae insipientiam.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 15:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION