도구

도구

라틴어 문장 검색

stant tamen, et nota puppim de rupe salutant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권14)
sic Ambracii per litora ponti nauticus in remis iuvenum monstrante magistro fit sonus inque vicem contra percussa reclamat terra, salutatus cum Leucada pandit Apollo, incubuere vadis passim discrimine nullo turba simul primique, nequit secernere mixtos aequa sitis, frenata suis in curribus intrant armenta, et pleni dominis armisque feruntur quadripedes;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권370)
"quodsi propioribus actis est opus, ecce animos doceat Rhodopeia coniunx, ulta manu thalamos pariterque epulata marito."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권60)
quantum subito diversus ab illo, qui tripodas laurusque sequi, qui doctus in omni nube salutato volucrem cognoscere Phoebo!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권344)
"veniat pactumque hic computet annum, Cadmeosque lares exsul patriasque salutet infelix tenebras;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권254)
"tu tamen ex celsa sublimem forsitan arce ante nefas Grais dantem vexilla maniplis vidisti, teque ille acie respexit ab ipsa ense salutatam et nutantis vertice coni:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권191)
At ille accedens salutauit eum, et interrogauit, quare illa hora, ceteris quiescentibus, et alto sopore pressis, solus ipse mestus in lapide peruigil sederet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:2)
Et cum regius iuuenis solus adhuc ibidem sederet, gauisus quidem de conlata sibi consolatione, sed multum sollicitus, ac mente sedula cogitans, quis esset ille, uel unde ueniret, qui haec sibi loqueretur, uenit ad eum praefatus amicus illius, laetoque uultu salutans eum:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:17)
et pergens itinere suo peruenit ad uicum quendam uespere, intrauitque in domum, in qua uicani caenantes epulabantur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. X.6)
Denique tempore sequente, cum praefata regina in eodem monasterio moraretur, uenit ad salutandam eam abbatissa quaedam uenerabilis, quae usque hodie superest, uocabulo Aedilhild, soror uirorum sanctorum Aediluini et Alduini, quorum prior episcopus in Lindissi prouincia, secundus erat abbas in monasterio, quod uocatur Peartaneu, a quo non longe et illa monasterium habebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XI. 1:1)
Contemsit autem rex praeceptum, et rogatus a comite, intrauit epulaturus domum eius.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:7)
Paterno itaque affectu salutantes uestram excellentiam, diuinam precamur iugiter clementiam, quae uos uestrosque omnes in omnibus bonis operibus auxiliari dignetur, ut cum Christo in futuro regnetis saeculo.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIX. 2:8)
Salutantes ergo illum uerbis piissimis apostoli dicebant:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., [CAP. XIV. 1:7)
Quod dum tempore quodam faceret, et relicta domu conuiuii egressus esset ad stabula iumentorum, quorum ei custodia nocte illa erat delegata, ibique hora conpetenti membra dedisset sopori, adstitit ei quidam per somnium, eumque salutans, ac suo appellans nomine:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 1:5)
et egressus inde intrauit, ac salutauit episcopum et conuiuas, dicens, quia ipse quoque delectaretur manducare et bibere cum eis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. V.12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION