라틴어 문장 검색

Consultiva est Dei voluntas, quando alicui consulit, ut cum dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:9)
Bene namque per superiora cognovisti, tuam voluntatem circa vindictam non esse consentaneam rationi nec tuæpossibilitati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:8)
sedsi quid stultum vel ineptum dixero vel decero, ad tuam voluntatem me corripias;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 293:7)
Tunc Prudentia, dilatione modica postulata, de voluntate viri, in ejustamen absentia, secreto illos adversarios suos ad se fecit vocari, in quorumpræsentia bona pacis et mala guerræ ac belli prædictomodo narrans, illos coepit hortari, ut de injuria sibi et domino Melibeoac filiæ ejus facta dolerent, ejusque domini præceptis cumjuramento ac juratoribus ac poena stare nullatenus differrent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:1)
Confisi de tua benignitate ac solita clementia, tuam et dominiMelibei voluntatem, dante Domino, adimplebimus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 297:12)
" Hinc est, quod consilium per te mihi datum valde mihi est placidum, si hoc facere poterimus de amicorum voluntate atque consensu.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 299:9)
" Hincest quod, propter dulcia et suavia tua consilia mutato meo proposito, tuamvolo sequi benignitatem, et in hoc negotio in omnibus et per omnia tuamfacere voluntatem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 318:3)
Verumtamen, licet indigni, vestram exoramus dominationem, quatenus, erga nos non exercentes vindictam, sed potius placabilitatem, clementiam et pietatem, nobis subditis vestris donare dignemini indulgentiam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 319:3)
Tunc Melibeus de voluntate et consensu dominæ Prudentiædixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 320:1)
Dei amore nostroquehonore vobis vestræque parti pro nobis et pro nostra parte omneminjuriam, iram et indignationem omnemque rancorem remittentes, vos in nostramsuscipimus gratiam et bonam voluntatem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 321:2)
"Meus est cibus, ut faciam voluntatem eius, qui misit me."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 26:6)
Affectu etiam debemus intelligere super egenos et pauperes, quia, cum illis benefacimus, cum bona voluntate et magna afectione etylaritate hoc facere debemus, non triste neque ex necessitate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 3:2)
Si quis ergo vult, illis benefacere potest, et si non benefacit aliquis pauperibus,non deest illi facultas, sed voluntas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:17)
Si ergo non habet aliquis aurum vel argentum vel substantiam huius mundi, tribuat illisorationem, bonam voluntatem, compassionem, et dicat cum Apostolo:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:18)
"Si voluntas quidem prompta est, secundum id, quod habet accepta est, et nonsecundum id, non habet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 8:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION