도구

도구

라틴어 문장 검색

ex qua partitione tria genera causarum exstiterunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 3:1)
exsistet illa disceptatio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 2:7)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
In libero autem populo, ut Rhodi, ut Athenis, nemo est civium, qui populo aliquis unus pluresve divitiores opulentioresque extitissent, tum ex eorum fastidio et superbia nata esse commemorant cedentibus ignavis et inbecillis et adrogantiae divitum succumbentibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 79:6)
Atque, ut iam ad sermonis mei auctorem revertar, ex hac nimia licentia, quam illi solam libertatem putant, ait ille ut ex stirpe quadam existere et quasi nasci tyrannum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 112:3)
cui quia privato sunt oppositi timores, dantur imperia et ea continuantur, praesidiis etiam, ut Athenis Pisistratus, saepiuntur, postremo, a quibus producti sunt, existunt eorum ipsorum tyranni;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 112:8)
Haec constitutio primum habet aequabilitatem quandam magnam, qua carere diutius vix possunt liberi, deinde firmitudinem, quod et illa prima facile in contraria vitia convertuntur, ut existat ex rege dominus, ex optimatibus factio, ex populo turba et confusio, quodque ipsa genera generibus saepe conmutantur novis, hoc in hac iuncta moderateque permixta conformatione rei publicae non ferme sine magnis principum vitiis evenit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 114:3)
Nam neque ullum ingenium tantum extitisse dicebat, ut, quem res nulla fugeret, quisquam aliquando fuisset, neque cuncta ingenia conlata in unum tantum posse uno tempore providere, ut omnia complecterentur sine rerum usu ac vetustate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 3:2)
quin hoc ipso sapientiam maiorum statues esse laudandam, quod multa intelleges etiam aliunde sumta meliora apud nos multo esse facta, quam ibi fuissent, unde huc translata essent atque ubi primum extitissent, intellegesque non fortuito populum Romanum, sed consilio et disciplina confirmatum esse nec tamen adversante fortuna.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 47:2)
Cuius excellens in re militari gloria magnaeque extiterunt res bellicae, fecitque idem et saepsit de manubiis comitium et curiam constituitque ius, quo bella indicerentur, quod per se iustissime inventum sanxit fetiali religione, ut omne bellum, quod denuntiatum indictumque non esset, id iniustum esse atque inpium iudicaretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 49:2)
Videtisne igitur, ut de rege dominus extiterit uniusque vitio genus rei publicae ex bono in deterrumum conversum sit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 73:1)
ille quidem semper inpendebit timor, ne rex, quod plerumque evenit, exsistat iniustus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 78:5)
Quare sint nobis isti, qui de ratione vivendi disserunt, magni homines, ut sunt, sint eruditi, sint veritatis et virtutis magistri, dum modo sit haec quaedam, sive a viris in rerum publicarum varietate versatis inventa sive etiam in istorum otio ac litteris tractata res, sicut est, minime quidem contemnenda, ratio civilis et disciplina populorum, quae perficit in bonis ingeniis, id quod iam persaepe perfecit, ut incredibilis quaedam et divina virtus exsisteret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 4:1)
ex quo existit id, quod Scipio laudabat, coniunctum civitatis genus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 27:4)
quod ni ita fuisset, alterum illud exstitisset lumen civitatis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 46:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION