라틴어 문장 검색

attonitus repentino atque inopinato malo, vix quid obiceretur intellegere potui, nedum satis sciam quo modo me tuear.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 192:2)
in Histriam versum praesidium stativum, repentina cohors Placentina opposita;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 7:1)
concursu ex omnibus populis iuventutis facto repentinus et tumultuarius exercitus acrius primo impetu quam perseverantius pugnavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 110:1)
Claudio Pisis dimissam, soluti metu, clam exercitu indicto, per transversos limites superatis montibus in campos degressi, agrum Mutinensem populati, repentino impetu coloniam ipsam ceperunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 154:1)
Claudi orsique bellum sunt ab repentina oppugnatione castrorum Romanorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 311:4)
et quamquam dissimulare et tacite habere et pati statuerat, tamen in primo congressu non temperavit, quin uxoris petendae immaturam festinationem fratri obiceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 176:2)
quarto die cum et scalae undique ad muros erigerentur et porta vi maiore oppugnaretur, oppidani depulsa vi muris ad portam tuendam concurrunt eruptionemque repentinam in hostis faciunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 582:1)
L. Pompeius tribunus militum praeerat, qui perculsos milites repentino hostium adventu in propinquum tumulum recepit, loci se praesidio quia numero et impar erat defensurus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 721:1)
Perseus principio hiemis egredi Macedoniae finibus non ausus, ne qua in regnum vacuum inrumperent Romani, sub tempus brumae, cum inexsuperabilis ab Thessalia montes nivis facit, occasionem esse ratus frangendi finitimorum spes animosque, ne quid averso se in Romanum bellum periculi ab iis esset cum a Thracia pacem Cotys, ab Epiro Cephalus repentina defectione ab Romanis praestarent, Dardanos recens domuisset bellum,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 199:1)
hostis primum admiratio cepit quidnam sibi repentinus clamor vellet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 142:1)
quamquam munitum situ naturali oppidum erat gensque id tota Illyriorum et rex ipse tuebatur, tamen praetor Romanus, quia prima successerant prospere, fortunam totius rei principia secuturam esse ratus et repentinum valiturum terrorem, instructo exercitu ad moenia succedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 385:1)
VICTORIAE nuntii, Q. Fabius et L. Lentulus et Q. Metellus, quanta potuit adhiberi festinatio, celeriter Romam cum venissent, praeceptam tamen eius rei laetitiam invenerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 2:1)
mirari magistratus et quaerere auctorem repentinae laetitiae;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 5:1)
tribuni festinationem praetoris ante tempus intercedendo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 236:1)
repente exortus sum, repentino occidi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 164)

SEARCH

MENU NAVIGATION