라틴어 문장 검색

Quae si longior fuerit oratio, cum magnitudine utilitatis comparetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 26:3)
Haec magnorum hominum sunt, haec apud maiores nostros factitata, haec genera officiorum qui persequentur, cum summa utilitate rei publicae magnam ipsi adipiscentur et gratiam et gloriam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 112:2)
In his autem utilitatum praeceptis Antipater Tyrius Stoicus, qui Athenis nuper est mortuus, duo praeterita censet esse a Panaetio, valetudinis curationem et pecuniae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 113:1)
pertinent enim ad utilitatem, de qua hoc libro disputatum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 114:5)
Sed utilitatum comparatio, quoniam hic locus erat quartus, a Panaetio praetermissus, saepe est necessaria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 116:1)
Ex quo et multis aliis intellegi debet utilitatum comparationes fieri solere, recteque hoc adiunctum esse quartum exquirendorum officiorum genus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 117:14)
Minime vero assentior iis, qui negant eum locum a Panaetio praetermissum, sed consulto relictum, nec omnino scribendum fuisse, quia numquam posset utilitas cum honestate pugnare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 11:1)
Nam, sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, sive, quod honestum est, id ita summum bonum est, quem ad modum Peripateticis vestris videtur, ut omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar habeant, dubitandum non est, quin numquam possit utilitas cum honestate contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 14:3)
sed cum sit is, qui id solum bonum iudicet, quod honestum sit, quae autem huic repugnent specie quadam utilitatis, eorum neque accessione meliorem vitam fieri nec decessione peiorem, non videtur debuisse eius modi deliberationem introducere, in qua, quod utile videretur, cum eo, quod honestum est, compararetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 15:2)
Quocirca nec id, quod vere honestum est, fas est cum utilitatis repugnantia comparari, nec id, quod communiter appellamus honestum, quod colitur ab iis, qui bonos se viros haberi volunt, cum emolumentis umquam est comparandum, tamque id honestum, quod in nostram intellegentiam cadit, tuendum conservandumque nobis est quam illud, quod proprie dicitur vereque est honestum, sapientibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 21:1)
Vicit ergo utilitas honestatem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 23:6)
Immo vero honestas utilitatem secuta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 23:7)
quae quidem contemnere et pro nihilo ducere comparantem cum utilitate communi magni animi et excelsi est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 29:2)
Ergo unum debet esse omnibus propositum, ut eadem sit utilitas unius cuiusque et universorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 32:1)
Atque etiam, si hoc natura praescribit, ut homo homini, quicumque sit, ob eam ipsam causam, quod is homo sit, consultum velit, necesse est secundum eandem naturam omnium utilitatem esse communem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION