라틴어 문장 검색

Accipite inter gravissimas personas non defuisse luxuriam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 10:1)
et, ut liqueat secundo Punico bello celebre nomen huius piscis fuisse, accipite ut meminerit eius Plautus in fabula quae inscribitur Baccharia ex persona parasiti:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 1:2)
Minor scilicet persona:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:3)
Hic propter egregias personas non habuit quod minueret vel augeret, verum quod in illis elucebat hoc sibi iactat cum his esse commune:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:4)
Haec fit interdum ex persona poetae, nonnumquam ex ipsius quem inducit loquentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 17:2)
Ex poetae quidem persona est:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 18:1)
ex persona vero alterius:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 19:1)
Apertius vellem me has diversitates sub personarum exemplis doceres.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 6:2)
Ergo Ulixis errorem non incipit a Troiano litore describere, sed facit eum primo navigantem de insula Calypsonis, et ex persona sua perducit ad Phaeacas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 10:1)
Post Phaeacas rursus Ulixis navigationem usque ad Ithacam ex persona propria poeta describit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 10:3)
Post Africam quoque rursus poeta ex persona sua iter classis usque ad ipsam descripsit Italiam:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 12:1)
Hinc diversarum inter heroas suos personarum varia magnificatio, hic deorum interpositio, hic auctoritas fabulosorum, hinc affectuum naturalis expressio, hinc monumentorum persecutio, hinc parabolarum exaggeratio, hinc torrentis orationis sonitus, hinc rerum singularum cum splendore fastigium.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 41:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
ἁγνίσαι autem Graece dicunt dis consecrare, unde poeta vester ait ex Iridis persona:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 5:2)
Nam cum furti negati vel eiuscemodi rei fides quaeritur et iusiurandum a suspecto petitur, uterque ab omni contagione mundi ad crateras accedunt, accepto prius fideiussore a persona quae iuratura est de solvendo eo quod peteretur, si addixisset eventus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION