도구

도구

라틴어 문장 검색

Magorum tamen imagines praeter munera, quae offerebant, minime claritas illa inradiavit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 823 295:4)
Sed legati imperatoris litteras et munera deferentes, pacis confirmandae causa se missos esse dicentes pro Fortunato nihil locuti sunt;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 824 299:2)
Cui cum imperator et ignosceret et muneribus donatum una cum caeteris gentis suae primoribus domum remeare permitteret, promissam fidem, ut prius consueverat, gentilicia perfidia commutavit ac vicinos suos incendiis et direptionibus, in quantum potuit, infestare non cessans, donec ab hominibus Lantberti comitis in domo propria circumventus atque interfectus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 825 307:2)
multisque muneribus ab imperatore donatus per Frisiam, qua venerat via, reversus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 826 315:2)
Karolus rex die nativitatis Domini nostri a praedicto Iohanne papa accepit benedictionem imperialem multisque muneribus honoravit sanctum Petrum et praedictum papam, atque dehinc benedictione apostolica percepta remeavit in Franciam.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVI 3:1)
Unde commotus imperator, videns non habere unde ei resistere, praedicto papae munera, quae sancto deportabat Petro, dedit, inter quae crucifixum aureum, quale non fuit ab ullis regibus factum.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXVII 4:7)
regi in repudianda uxore legitima favisset, a munere remotus est.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 6:2)
Legatus regis Persarum nomine Abdella cum monachis de Ierusalem et Georgius, qui fuit abbas in monte Oliveti, hi ad imperatorem Karolum pervenerunt, munera deferentes, id est papilionem et alia multa.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 26:2)
tunc venerunt legati imperatoris nostri de Grecia, qui prenominati sunt, et simul legati cum eis Grecorum cum honorificis vel imperialibus muneribus ad Aquis palacium ad colloquium imperatoris, et dimissi sunt cum pace.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 31:3)
Quod gentiles cum cognovissent, e contra legatos direxerunt in Saxoniam, et miserunt ei munera et obsides et petierunt pacem.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 63:9)
Et confluebat ad eos multitudo magna gentis huius, tam divitum quam etiam ceterorum, diversa munera deferentes.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 85:5)
Vt racione pari fortune munera sumant, Sumunt fedus ouis capra iuuenca leo.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 8:1)
An uiuis munere tuta meo.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et grue 10:5)
Ergo tibi munus sit tua uita meum.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et grue 10:7)
Fure uocante canem pretenso munere panis, Spreto pane mouet talia uerba canis:
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION