라틴어 문장 검색

Fabius Maximus abscedi a Capua terrerique et circumagi ad nutus comminationesque Hannibalis flagitiosum ducebat:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 106:1)
quibus barbarus laetus, et quia res tum prosperae ubique Romanis, Poenis in Italia adversae, in Hispania nullae iam erant, amicitiam se Romanorum accipere annuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 262:1)
cum renuntiassent consules rem divinam rite peractam esse et precationi annuisse deos haruspices respondere laetaque exta fuisse et prolationem finium victoriamque et triumphum portendi, tum litterae Valerii Aureliique lectae et legati Atheniensium auditi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 46:1)
Quinctius, ut eo quoque praesidio Philippum nudaret, cum adnuisset se venturum, mittit ad Attalum, ut ab Aegina Sicyonem sibi occurreret, ipse ab Anticyra decem quinqueremibus, quas iis forte ipsis diebus L. Quinctius frater eius adduxerat ex hibernis Corcyrae, Sicyonem tramisit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 495:1)
Aristonem quendam Tyrium nanctus Ephesi expertusque sollertiam levioribus ministeriis, partim donis, partim spe praemiorum oneratum, quibus etiam ipse rex adnuerat, Carthaginem cum mandatis mittit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 680:1)
nam ni ita esset, unus Scipio, vel notitia rei vel auctoritate, ita de utrisque meritus, finire nutu disceptationem potuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 713:1)
et inter dicendi contentionem inconsultius evectus proiecit tum quoque specie liberam Demetriadem esse, re vera omnia ad nutum Romanorum fieri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 364:2)
sua quemque habiturum fuisse, neque omnia sub nutum dicionemque Romanam perventura.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 378:1)
nec ad aliam rem eo profectum quam ut, id quod Hispaniae Galliae Siciliae Africae iam pridem persuasum esset, hoc Graeciae Asiaeque et omnibus ad orientem versis regibus gentibusque appareret, unum hominem caput columenque imperii Romani esse, sub umbra Scipionis civitatem dominam Orbis terrarum latere, nutum eius pro decretis patrum, pro populi iussis esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 646:2)
suo quemque iudicio et homines odisse aut diligere et res probare aut improbare debere, non pendere ex alterius vultu ac nutu nec alieni momentis animi circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 46:1)
nisi T. Quinctium credis, cuius nutu et consiliis me nunc arguis regi, cum et ipse tali pietate vivat cum fratre, mihi fraternae caedis fuisse auctorem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 152:1)
regem ad ea primo accensum ira inclementer locutum, avaritiam superbiamque Romanis obicientem frementemque quod alii super alios legati venirent speculatum dicta factaque sua, quod se ad nutum imperiumque eorum omnia dicere ac facere aequum censerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 259:1)
Rhodiorum nutu arma sumpturos positurosque Romanos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 184:2)
his satis exploratis alia quoque novavit, primum, ut ordine ac sine tumultu omnia in agmine ad nutum imperiumque ducis fierent, providit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 412:1)
neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 4, scene 143)

SEARCH

MENU NAVIGATION