라틴어 문장 검색

Optimus est enim orator, qui dicendo animos audientium et docet et delectat et per- movet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 1장 3:4)
ea igitur omnia in quo summa erunt, erit perfectissimus orator;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 2:1)
Et appellabuntur omnes oratores, ut pictores appellantur etiam mali, nec generibus inter sese, sed facultatibus different.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 2:4)
Itaque nemo est orator qui Demostheni se similem nolit esse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 2:5)
Id non est in oratoribus aut, etiam si est ut alius gravitatem sequens subtilitatem fugiat, contra alius acutiorem se quam ornatio- rem velit, etiam si est in genere tolerabili, certe non est in optimo, si quidem, quod omnis laudes habet, id est optimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 2:8)
ex quo Atticorum oratorum ipsa vis ignota est, nota gloria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 3장 1:4)
quod qui ita faciet, ut, si cupiat uberior esse, non possit, habeatur sane orator, sed de minoribus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장1)
magno autem oratori etiam illo modo saepe dicendum est in tali genere causarum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장2)
Sed qui dici a nobis Attico more volunt, ipsi autem se non oratores esse profitentur, si teretes auris habent intellegensque iudicium, tamquam ad picturam probandam adhibentur etiam inscii faciendi cum aliqua sollertia iudicandi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장 2:4)
ex quo intellegitur, quoniam Graecorum oratorum praestantissimi sint ei qui fuerint Athenis, eorum autem princeps facile Demosthenes, hunc si qui imitetur, cum et Attice dicturum et optime, ut, quoniam Attici nobis propositi sunt ad imitandum, bene dicere id sit Attice dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장 4:1)
nec converti ut interpres, sed ut orator, sententiis isdem et earum formis tamquam figuris, verbis ad nostram consuetudinem aptis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 1:2)
sed nihil ad eum oratorem quem quaerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 2:5)
Necesse est tamen oratori quem quaerimus controversias explicare forensis dicendi genere apto ad docendum, ad delectandum, ad permovendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 3:2)
quin ipsum Isocratem, quem divinus auctor Plato suum fere aequalem admirabiliter in Phaedro laudari fecit ab Socrate quemque omnes docti summum oratorem esse dixerunt, tamen hunc in numerum non repono.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:1)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION