도구

도구

라틴어 문장 검색

"mulier nempe ipsa videtur, non persona, loqui;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III38)
"Pars magna Italiae est, si verum admittimus, in qua nemo togam sumit nisi mortuus, ipsa dierum festorum herboso colitur si quando theatro maiestas tandemque redit ad pulpita notum exodium, cum personae pallentis hiatum in gremio matris formidat rusticus infans, aequales habitus illic similesque videbis orchestram et populum, clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae, hic ultra vires habitus nitor, hic aliquid plus quam satis est interdum aliena sumitur arca."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III73)
quid agas, cum dira et foedior omni crimine persona est?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV7)
Ast aliae, quotiens aulaea recondita cessant et vacuo clusoque sonant fora sola theatro, atque a plebeis longe Megalesia, tristes personam thyrsumque tenent et subligar Acci.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI32)
exuit illic personam docili Thais saltata Triphallo.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI187)
haec opera atque hae sunt generosi principis artes, gaudentis foedo peregrina ad pulpita cantu prostitui Graiaeque apium meruisse coronae, maiorum effigies habeant insignia vocis, ante pedes Domiti longum tu pone Thyestae syrma vel Antigones vel personam Melanippes, et de marmoreo citharam suspende colosso.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII92)
nam verae voces tum demum pectore ab imo eliciuntur [et] eripitur persona amanare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:4)
Nunc ea quae nobis membrorum dextera pars est, in speculis fit ut in laeva videatur eo quod planitiem ad speculi veniens cum offendit imago, non convertitur incolumis, sed recta retrorsum sic eliditur, ut siquis, prius arida quam sit cretea persona, adlidat pilaeve trabive, atque ea continuo rectam si fronte figuram servet et elisam retro sese exprimat ipsa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 11:9)
et aliis hoc adser­tionibus ab his probatum est qui rationem anni mensium dierumque et ordinationem a Caesare digestam plenius retulerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 50:3)
Haec fuit Romuli ordinatio, qui primum anni mensem genitori suo Marti dicavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 5:1)
Sequitur Iulius qui, cum secundum Romuli ordinationem Martio anni tenente principium Quintilis a numero vocaretur, nihilominus tamen etiam post praepositos a Numa Ianuarium ac Februarium retinuit nomen, cum non videretur iam quintus esse, sed septimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 34:1)
Numae ordinationem finitimi mox secuti totidem diebus totidemque mensibus, ut Pompilio placuit, annum suum conputare coeperunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 4:1)
Ergo C. Caesar exordium novae ordinationis initurus dies omnes qui adhuc confusionem poterant facere consumpsit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 3:1)
Dies autem decem, quos ab eo additos diximus, hac ordinatione distribuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 7:1)
Ita factum est ut, cum omnes hi menses quibus dies addidit ante hanc ordinationem habuissent mensis sequentis Kalendas ad septimum decimum revertentes, postea ex augmento additorum dierum hi qui duos acceperunt ad nonum decimum, qui vero unum, ad octavum decimum haberent reditum Kalendarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 10:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION