라틴어 문장 검색

Quīntus Vergilium secūtus ad aedēs Maecēnātis celeriter advēnit.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Maecēnātī commendātur12)
Sophos universi clamamus et sublatis manibus ad cameram iuramus Hipparchum Aratumque com parandos illi homines non fuisse, donec advenerunt ministri ac toralia praeposuerunt toris, in quibus retia erant picta subsessoresque cum venabulis et totus venationis apparatus, Necdum sciebamus, quo mitteremus suspiciones nostras, cum extra triclinium clamor sublatus est ingens, et ecce canes Laconici etiam circa mensam discurrere coeperunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 40:1)
Ubi vos requiram cum dies advenerit?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ovis, cervus, et lupus.5)
Qui simul advenit, rumor de tibicine Fremit in theatro.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Princeps tibicen.9)
Ut nuptiarum dictus advenit dies, Amans dolorem quia non poterat perpeti, Maerens propinquos contulit se in hortulos, Quos ultra paulo villa splendida divitis Erat acceptura virginem e matris sinu, Parum ampla in urbe visa quod fuerat domus.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Duo iuvenes sponsi dives et pauper: Fortunam interdum praeter spem hominibus favere.3)
Prosit ut adveniens, en adspice!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 827)
Ite, satis, propere ite, sacri est laurumque capillis ponite.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 17:24)
Constitit adveniens citra limenque foresque et tantum caelo tegitur refugitque viriles contactus statuitque aras de caespite binas, dexteriore Hecates, ast laeva parte Iuventae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:1)
"Adveniens equidem modo gaudia cepi, cum tam pulchra mihi, tam par aetate iuventus obvia processit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 44:8)
Dum suspicor has quoque somni esse, venit Telamon properus, foribusque reclusis speque fideque, pater dixit, maiora videbis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 53:7)
Quae quoniam adveniet, properandum aliquidque novandum est, dum licet et nondum thalamos tenet altera nostros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 13:6)
inde Mesembriacos portus et Odeson et arces praetereat dictas nomine, Bacche, tuo, et quos Alcathoi memorant e moenibus ortos sedibus his profugos constituisse Larem, a quibus adveniat Miletida sospes ad urbem, offensi quo me detulit ira dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1013)
Cogitatio, quae fortioris arbitrium roborat, infinitas inaequalitates, iniustitias et violentiam apud maiorem hominum partem iuvit, cum opes qui primus advenerit arripiat aut is qui plus polleat:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 104:3)
Quapropter tempus advenit ut denuo attendamus realitati una cum limitibus quos ipsa imponit, qui vicissim iuvare possunt progressum humanum et socialem salubriorem quidem fecundioremque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:2)
Nos credentes facere non possumus quin pro felici exitu hodiernarum disputationum Deum deprecemur, ne advenientes generationes ob imprudentes cunctationes quaedam detrimenta patiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 220:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION