도구

도구

라틴어 문장 검색

duxere triumphos si equi, duxerunt, id est minavere ante se, quod admodum enim militum victoria equis reputatur;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1481)
Afranius in sororibus "an puer est vescus, inbecillus viribus". sed vide ne 'vescas' appeti- biles dixerit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1757)
et petulci dicti ab appetendo, unde et meretrices petulcas vocamus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 102)
id est vitare calorem et frigida loca appetere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 233)
"Sic everso et extincto conscio lumine inpudentibus tenebris nexus infandae cupiditatis involvunt per incertum sortis, etsi non omnes opera, conscientia tamen pariter incesti, quoniam voto universorum adpetitur quicquid accidere potest in actu singulorum."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 9장 1:23)
quam ob rem hos quidem ab hoc sermone removeamus, ipsi autem intellegamus natura gigni sensum diligendi et benevolentiae caritatem facta significatione probitatis, quam qui appetiverunt, applicant sese et propius admovent, ut et usu eius, quem diligere coeperunt, fruantur et moribus, sintque pares in amore et aequales propensioresque ad bene merendum quam ad reposcendum, atque haec inter eos sit honesta certatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:4)
num Vecellinum amici regnum appetentem, num Maelium debuerunt iuvare?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 47:3)
itaque ut quisque minimum firmitatis haberet minimumque virium, ita amicitias appetere maxime:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 59:2)
quod si hoc apparet in bestiis, volucribus nantibus agrestibus, cicuribus feris, primum ut se ipsae diligant - id enim pariter cum omni animante nascitur - deinde, ut requirant atque appetant ad quas se applicent eiusdem generis animantis - idque faciant desiderio et cum quadam similitudine amoris humani - quanto id magis in homine fit natura, qui et se ipse diligit et alterum anquirit, cuius animum ita cum suo misceat, ut efficiat paene unum ex duobus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 102:1)
quod si ita est, ne illa quidem, quae adpetitu efficiuntur, sunt sita in nobis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 58:6)
Quae si ipsae non sunt in nostra potestate, non sequitur, ut ne adpetitus quidem sit in nostra potestate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 60:7)
omne animal, simul atque natum sit, voluptatem appetere eaque gaudere ut summo bono, dolorem aspernari ut summum malum et, quantum possit, a se repellere, idque facere nondum depravatum ipsa natura incorrupte atque integre iudicante.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 39:1)
itaque aiunt hanc quasi naturalem atque insitam in animis nostris inesse notionem, ut alterum esse appetendum, alterum aspernandum sentiamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 40:2)
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 54:1)
bonum ipsum etiam quid esset, fortasse, si opus fuisset, definisses aut quod esset natura adpetendum aut quod prodesset aut quod iuvaret aut quod liberet modo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 7:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION