라틴어 문장 검색

Hic ubi saepe occultum visus decurrere piscis ad hamum, mane cliens et iam certus conviva, iubetur rura suburbana indictis comes ire Latinis, impositus mannis arvum caelumque Sabinum non cessat laudare, videt ridetque Philippus, et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit, dum septem donat sestertia, mutua septem promittit, persuadet uti mercetur agellum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 750)
si te forte meae gravis uret sarcina chartae, abicito potius, quam quo perferre iuberis clitellas ferus impingas, Asinaeque paternum cognomen vertas in risum et fabula fias.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 133)
nam quae deserta et inhospita tesqua credis, amoena vocat mecum qui sentit, et odit quae tu pulchra putas, fornix tibi et uncta popina incutiunt urbis desiderium, video, et quod angulus iste feret piper et tus ocius uva, nec vicina subest vinum praebere taberna quae possit tibi, nec meretrix tibicina, cuius ad strepitum salias terrae gravis;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 149)
Si te grata quies et primam somnus in horam delectat, si te pulvis strepitusque rotarum, si laedit caupona, Ferentinum ire iubebo, nam neque divitibus contingunt gaudia solis, nec vixit male, qui natus moriensque fefellit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 173)
tanto cum strepitu ludi spectantur et artes divitiaeque peregrinae, quibus oblitus actor cum stetit in scaena, concurrit dextera laevae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 176)
tu me inter strepitus nocturnos atque diurnos vis canere et contracta sequi vestigia vatum?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 246)
ingenium, sibi quod vacuas desumpsit Athenas et studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, statua taciturnius exit plerumque et risu populum quatit:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 247)
nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat, ianua frangatur, latret canis, undique magno pulsa domus strepitu resonet, vepallida lecto desiliat mulier, miseram se conscia clamet, cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere. 1:37)
absentem qui rodit, amicum qui non defendit alio culpante, solutos qui captat risus hominum famamque dicacis, fingere qui non visa potest, conmissa tacere qui nequit:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 2:15)
dummodo risum excutiat sibi, non hic cuiquam parcet amico et quodcumque semel chartis inleverit, omnis gestiet a furno redeuntis scire lacuque et pueros et anus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat.22)
dein Gnatia lymphis iratis exstructa dedit risusque iocosque, dum flamma sine tura liquescere limine sacro persuadere cupit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Iter quoddam suum Roma Brundusium usque singulari cum festivitate describit. 2:8)
canidiae dentis, altum Saganae caliendrum excidere atque herbas atque incantata lacertis vincula cum magno risuque iocoque videres.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.22)
ergo non satis est risu diducere rictum auditoris;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Suam de Lucilio iudicium tuetur, et egregia scribendarum satyrarum praecepta aspergit.6)
' 'solventur risu tabulae, tu missus abibis.'
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Fingit se cum Trebatio deliberare utrum a scribendis satyris abstineat. 1:22)
uni nimirum recte tibi semper erunt res, o magnus posthac inimicis risus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 2:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION