라틴어 문장 검색

veniam dabit illa roganti."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 4:8)
Orabam veniam et peccasse fatebar et potuisse datis simili succumbere culpae me quoque muneribus, si munera tanta darentur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 59:20)
Aura (recordor enim) venias cantare solebam, meque iuves intresque sinus, gratissima, nostros, utque facis, relevare velis, quibus urimur, aestus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 65:6)
attoniti novitate pavent manibusque supinis concipiunt Baucisque preces timidusque Philemon et veniam dapibus nullisque paratibus orant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 68:2)
Quod si fata negant veniam pro coniuge, certum est nolle redire mihi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 4:16)
sitis arida guttur urit, et inviso meritus torquetur ab auro Ad caelumque manus et splendida bracchia tollens "da veniam, Lenaee pater!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 16:3)
Thetis hanc pro coniuge supplex accepit veniam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 47:3)
Veniam simulacraque nostra relinquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 57:2)
haec quoque quod facio, iudex mirabitur aequus, scriptaque cum venia qualiacumque leget.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 125)
et veniam pro laude peto, laudatus abunde, non fastiditus si tibi, lector, ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 711)
materiam veniae sors tibi nostra dedit, si, quotiens peccant homines, sua fulmina mittat Iuppiter, exiguo tempore inermis erit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 117)
tu veniam parti superatae saepe dedisti, non concessurus quam tibi victor erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 121)
scilicet in superis etiam fortuna luenda est, nec veniam laeso numine casus habet, illa nostra die, qua me malus abstulit error, parva quidem periit, sed sine labe domus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 152)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)

SEARCH

MENU NAVIGATION