라틴어 문장 검색

Quisquis praesentem statum civitatis conmutari non volet, et civis et vir bonus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 18:4)
Quem nulla ambitio, nulla umquam largitio, Nullus timor, vis nulla, nulla auctoritas, Movere potuit in iuventa de statu, Ecce in senecta ut facile labefecit loco Viri excellentis mente clemente edita Summissa placide blandiloquens oratio?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:2)
Et quia inter decreta pontificum hoc maxime quaeritur, quid sacrum, [quid profanum,] quid sanctum, quid religiosum, quaerendum, utrum his secundum definitionem suam Virgilius usus sit, et singulis vocabuli sui proprietatem more suo servarit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 1:1)
Huius definitionis poeta memor, ubi sacrum nominavit, ammonitionem deorum paene semper adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 2:2)
Quod autem ad priorem speciei definitionem de sancto attinet, id est ut non aliud sit quam sacrum aut religiosum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:1)
Huiusmodi igitur statum imperatori in transitu vaticinatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 2:5)
et hic definitionem Varronis inplevit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 12:2)
Secundum hanc definitionem Persicum, quod Suevius poeta superius inter nuces numerat, magis erit inter mala numerandum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 1:3)
Tacite quoque et quasi per definitionem pathos movere solet, cum res quae miserationem movet non dilucide dicitur, sed datur intellegi, ut cum dicit Mezentius:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 23:1)
Haec, ut dixi, vim definitionis habent, et a poeta eleganter introducta sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 25:5)
Lucretius in quinto, ubi de confusione orbis ante hunc statum loquitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 23:1)
Nam ut concedam ova avium esse seminaria, videamus quid de semine ipso philosophorum definitio testatur, quae ita sancit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 13:1)
1 Describitur turbatus Romae status.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권3)
cuius animi status describitur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권3)
et bene servat circa hunc rhetoricam definitionem, cui dat et iustitiam et peritiam dicendi, ut 'tum pietate gravem' et 'ille regit dictis animos'. orator enim est vir bonus, dicendi peritus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 1512)

SEARCH

MENU NAVIGATION