라틴어 문장 검색

Sed quemadmodum ille caelator oculos diu intentos ac fatigatos remittit atque avocat et, ut dici solet, pascit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 25:4)
Non educo sapientem ex hominum numero nec dolores ab illo sicut ab aliqua rupe nullum sensum admittente summoveo.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 71 27:1)
admittunt et ascendentibus manum porrigunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 73 15:4)
Bene nobiscum agetur, si in hunc admittimur numerum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 75 15:2)
Bene mecum agitur, si hoc unum senectutem meam . Omnis aetatis homines haec schola admittit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 2:3)
Tunc animus noster habebit, quod gratuletur sibi, cum emissus his tenebris, in quibus volutatur, non tenui visu clara prospexerit, sed totum diem admiserit et redditus caelo suo fuerit, cum receperit locum, quem occupavit sorte nascendi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 12:1)
Seneca Lucilio suo salutem Hodierno die non tantum meo beneficio vaco, sed spectaculi, quod omnes molestos ad sphaeromachian avocavit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 801)
divitias aliquis ad summum bonum admittet, alius illas dicet malo vitae humanae repertas, nihil esse eo locupletius, cui quod donet fortuna non invenit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 31:3)
In hoc balneo Scipionis minimae sunt rimae magis quam fenestrae muro lapideo exsectae, ut sine iniuria munimenti lumen admitterent;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 8:1)
Quantae nunc aliqui rusticitatis damnant Scipionem, quod non in caldarium suum latis specularibus diem admiserat, quod non in multa luce decoquebatur et expectabat, ut in balneo concoqueret.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 11:1)
Vacat enim animus molestia liber ad inspectum universi, nihilque illum avocat a contemplatione naturae.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 6:3)
" inquit, " sapiens non est beatior, qui diutius vixit, quem nullus avocavit dolor, quam ille, qui cum mala fortuna semper luctatus est ?"
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 24:2)
Merui quidem admitti et iam inter illos fui animumque illo meum misi et ad me illi suum miserant.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 93 10:2)
Inde in totam cutem umor admissus distentusque venter, dum male plus quam poterat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 16:3)
Hi sunt, qui nobis obiciunt nimium rigorem et infamant praecepta nostra duritiae, quod dicamus dolorem aut admittendum in animum non esse aut cito expellendum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 26:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION