라틴어 문장 검색

Illa tanquam oculum perdidisset, exclamavit manusque trementes ad faciem suam admovit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:21)
Immo puer quoque officiosus urceolum frigidum ad malam eius admovit, super quem incumbens Fortunata gemere ac flere coepit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:23)
Anus enim ipsa inter deversitores diutius ingurgitata ne ignem quidem admotum sensisset.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 79:6)
' Ad hoc votum ephebus ultro se admovit et, puto, vereri coepit, ne ego obdormiscerem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 86:2)
Tune fortissimus Giton ad virilia sua admovit novaculam infestam, minatus se abscisurum tot miseriarum causam, inhibuitque Tryphaena tam grande facinus non dissimulata missione.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:11)
. . Hoc peracto carmine ter me iussit exspuere terque lapillos conicere in sinum, quos ipsa praecantatos purpura involverat, admotisque manibus temptare coepit inguinum vires.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:6)
Non sanguine tristi perfusus venio, non templis impius hostis admovi dextram, sed inops et rebus egenis attritus facinus non toto corpore feci.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 133:6)
dein reposcenti locum Preces admovit, tempus exorans breve, Dum firmiores posset catulos ducere.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Canis parturiens.4)
Verum illam, quae me nutrit admoto ubere Fraudatque natos lacte, ne desit mihi.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Canis ad agnum.6)
Rursus admota prece Accensa magis est.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.5)
Stultum admovere tibi preces existimo, Proclivis ultro cum sit misericordia.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.11)
Dixerat sane medico admoventi cibum:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 10:4)
Atque haec ego sic accipi volo, non tamquam assecutum esse me credam, sed tamquam assequi laboraverim, fortasse non frustra, si modo tu curam tuam admoveris interim istis, mox iis quae sequuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 5 9:1)
Ut enim crudum adhuc vulnus medentium manus reformidat, deinde patitur atque ultro requirit, sic recens animi dolor consolationes reicit ac refugit, mox desiderat et clementer admotis acquiescit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 11:1)
Quin etiam cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, acciperem a medico potionem, porrexi manum utque tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION