도구

도구

라틴어 문장 검색

At longis anxia curis Argolis Alcmene, questus ubi ponat aniles, cui referat nati testatos orbe labores, cuive suos casus, Iolen habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 24:3)
Tum vero maestam tota Miletida mente defecisse ferunt, tum vero a pectore vestem diripuit planxitque suos furibunda lacertos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:1)
Te maestae volucres, Orpheu, te turba ferarum, te rigidi silices, tua carmina saepe secutae fleverunt silvae, positis te frondibus arbor tonsa comas luxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 6:1)
Hic regnum sine vi, sine caede regebat Lucifero genitore satus patriumque nitorem ore ferens Ceyx, illo qui tempore maestus dissimilisque sui fratrem lugebat ademptum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 35:3)
Interea fratrisque sui fratremque secutis anxia prodigiis turbatus pectora Ceyx, consulat ut sacras, hominum oblectamina, sortes, ad Clarium parat ire deum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 50:1)
ut nec vela videt, vacuum petit anxia lectum seque toro ponit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 54:5)
Mane erat, egreditur tectis ad litus et illum maesta locum repetit, de quo spectarat euntem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:1)
Dumque volat, maesto similem plenumque querellae ora dedere sonum tenui crepitantia rostro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:16)
At vos, o proceres, vigili date praemia vestro, proque tot annorum cura, quibus anxius egi, hunc titulum meritis pensandum reddite nostris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 32:1)
locus exstat et ex re nomen habet, veterumque diu memor illa malorum tum quoque Sithonios ululavit maesta per agros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 49:3)
stabam sine sanguine maestus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:6)
Talia nequiquam toto Venus anxia caelo verba iacit superosque movet, qui rumpere quamquam ferrea non possunt veterum decreta sororum, signa tamen luctus dant haud incerta futuri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 70:1)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
tum vero exoritur clamor gemitusque meorum, et feriunt maestae pectora nuda manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 337)
haec ego discedens, sicut bene multa meorum, ipse mea posui maestus in igne manu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 76)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION