라틴어 문장 검색

Eius auditor Theodectes in primis, ut Aristoteles saepe significat, politus scriptor atque artifex hoc idem et sentit et praecipit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 51장 3:6)
Sed tamen eos versus facile agnoscit auditor;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 56장 3:6)
Nam cum is est auditor qui non vereatur ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur, gratiam quoque habet oratori voluptati aurium servienti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 61장 5:2)
detrahit praeterea actionis dolorem, aufert humanum sensum auditoris, tollit funditus veritatem et fidem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 62장 1:2)
Causa autem efficiens sic quaeritur, quibus rebus eloquentia efficiatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 21장 4:17)
possitne eloquentia commutatione aliqua converti in infantiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 21장 4:19)
alterum de maiore et minore, ut si quaeratur eloquentiane pluris sit an iuris civilis scientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 22장 3:3)
Sed ut Aristoteles, vir summo ingenio, scientia, copia, cum motus esset Isocratis rhetoris gloria, dicere docere etiam coepit adulescentes et prudentiam cum eloquentia iungere, sic nobis placet nec pristinum dicendi studium deponere et in hac maiore et uberiore arte versari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 7:1)
num eloquentia Platonem superare possumus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 24:12)
Mihi vero ne haec quidem notiora et inlustriora carere vi divina videntur, ut ego aut poëtam grave plenumque carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu putem fundere, aut eloquentiam sine maiore quadam vi fluere abundantem sonantibus verbis uberibusque sententiis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 63:1)
Quae cum ita sint, magna tamen eloquentia est utendum atque ita velut superiore e loco contionandum, ut homines mortem vel optare incipiant vel certe timere desistant?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 115:14)
etenim si orationes, quas nos multitudinis iudicio probari volebamus (popularis est enim illa facultas, et effectus eloquentiae est audientium adprobatio) - sed si reperiebantur non nulli, qui nihil laudarent nisi quod se imitari posse confiderent, quemque sperandi sibi, eundem bene dicendi finem proponerent, et cum obruerentur copia sententiarum atque verborum, ieiunitatem et famem se malle quam ubertatem et copiam dicerent, unde erat exortum genus Atticorum is ipsis, qui id sequi se profitebantur, ignotum, qui iam conticuerunt paene ab ipso foro inrisi:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 3:3)
fuerat enim auditor Anaxagorae, quem ferunt nuntiata morte filii dixisse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 30:2)
nam cum Pythagorae disciplinam et instituta cognoscerent regisque eius aequitatem et sapientiam a maioribus suis accepissent, aetates autem et tempora ignorarent propter vetustatem, eum, qui sapientia excelleret, Pythagorae auditorem crediderunt fuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 3:2)
oratorem denique non modo accusantem, sed ne defendentem quidem probant sine aculeis iracundiae, quae etiamsi non adsit, tamen verbis atque motu simulandam arbitrantur, ut auditoris iram oratoris incendat actio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 43:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION