라틴어 문장 검색

confusa turbatur oratio;
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 6:11)
nihil in te Babylonium, nihil confusionis adolescat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 6:19)
Revera non poterat Deus conditum ei merum mittere et ex oleo cibos et carnes confusione mutatas?
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 9:4)
"quia tribulatio patientiam operatur, patientia probationem, probatio autem spem, spes vero non confundit."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 26:1)
Non confundant opera sermonem tuum, ne, cum in ecclesia loqueris, tacitus quilibet respondeat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 7:6)
Nec culpa est nominis Christiani, si simulator religionis in vitio sit, quin immo confusio gentilium, cum ea vident ecclesiis displicere, quae omnibus bonis non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:8)
Ab hae primum confusa gentilitas est, dum omnibus patuit, quae esset viduitas Christiana, quam et conscientia et habitu promittebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:15)
Cum interim, ut tanta confusione rerum, Marcellae quoque domum cruentus victor ingre- ditur -
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:1)
Quamvis digressu veteris confusus amici laudo tamen, vacuis quod sedem figere Cumis destinet atque unum civem donare Sibyllae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III1)
"clames licet et mare caelo confundas, homo sum."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI149)
magnae mentis opus, nec de lodice paranda attonitae, currus et equos faciesque deorum aspicere et qualis Rutulum confundat Erinys.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII22)
Quae etsi iuncta inter se sunt omnia atque confusa, tamen quo melius appareant, simul et ne scelera virtutibus obstrepant, separatim referentur, priusque, ut coepimus, iusta illa et pia cum exteris gentibus bella memorabimus, ut magnitudo crescentis in dies imperii appareat;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 22:1)
omnia quae nobis longe confusa videntur et velut in viridi candor consistere colli.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 8:6)
tactus enim, tactus, pro divum numina sancta, corporis est sensus, vel cum res extera sese insinuat, vel cum laedit quae in corpore natast aut iuvat egrediens genitalis per Veneris res, aut ex offensu cum turbant corpore in ipso, semina confundunt inter se concita sensum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:12)
Praeterea quamvis animantem grandior ictus, quam patitur natura, repente adfligit et omnis corporis atque animi pergit confundere sensus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 21:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION