라틴어 문장 검색

Vix bene desierant, cum cristis aureus altis in serpente deus praenuntia sibila misit adventuque suo signumque arasque foresque marmoreumque solum fastigiaque aurea movit pectoribusque tenus media sublimis in aede constitit atque oculos circumtulit igne micantes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:3)
dum petit infirmis nimium sublimia pennis Icarus, aequoreas nomine fecit aquas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 149)
utque deos caelumque simul sublime tuenti non vacat exiguis rebus adesse Iovi, de te pendentem sic dum circumspicis orbem, effugiunt curas inferiora tuas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 189)
inde tenore pari gradibus sublimia celsis ducor ad intonsi candida templa dei, signa peregrinis ubi sunt alterna columnis, Belides et stricto barbarus ense pater, quaeque viri docto veteres cepere novique pectore, lecturis inspicienda patente quaerebam fratres, exceptis scilicet illis, quos suus optaret non genuisse pater.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 134)
tu quoque formida nimium sublimia semper, propositique, precor, contrahe vela tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 414)
"hic, qui Sidonio fulget sublimis in ostro, dux fuerat belli, proximus ille duci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 24)
nil ita sublime est supraque pericula tendit non sit ut inferius suppositumque deo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 817)
tu mihi, quod rarum est, vivo sublime dedisti nomen, ab exequiis quod dare fama solet, nec, qui detractat praesentia, Livor iniquo ullum de nostris dente momordit opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1064)
Omnes christianos invitamus ut hanc suae conversionis notionem patefaciant, sinentes ut vis et lumen susceptae gratiae se extendant etiam ad necessitudinem aliis cum creaturis et cum mundo qui circa est, et sublimem hanc fraternitatem suscitent cum universo creato quam sanctus Franciscus Assisiensis tam fulgido modo vixit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 281:5)
Integra oecologia requirit ut aliquid temporis tribuatur ad serenam harmoniam cum creato recuperandam, ad considerandum nostrum vitae genus ac nostra optata sublimia, ad Creatorem contemplandum, qui inter nos vivit et in iis quae circa nos sunt cuiusque praesentia “non debet esse exstructa, sed detecta et revelata”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 286:7)
Itaque dies requiei, cuius culmen est Eucharistia, lucem suam diffundit in totam hebdomadam et rationem nobis dat ad curam habendam de natura deque pauperibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:12)
44. Sacramentalis natura fidei in Eucharistia suum culmen attingit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 82:1)
at nos reiecto Christum velamine coram cernimus atque Deum vultu speculantur aperto, nec sub lege gravi depressa fronte iacemus, sed legis radium sublimi agnoscimus ore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3107)
cuius onus nullis fultum sublime columnis fornice curvato tenui super arte pependit, sed verbo factum Domini;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3165)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)

SEARCH

MENU NAVIGATION