라틴어 문장 검색

eius enim videtur esse proprium motus animi adpetentis regere et sedare semperque adversantem libidini moderatam in omni re servare constantiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 17:4)
in participe rationis ponunt tranquillitatem, id est placidam quietamque constantiam, in illa altera motus turbidos cum irae tum cupiditatis, contrarios inimicosque rationi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 10:7)
quidam brevius perturbationem esse adpetitum vehementiorem, sed vehementiorem eum volunt esse, qui longius discesserit a naturae constantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:4)
et ut corporis est quaedam apta figura membrorum cum coloris quadam suavitate eaque dicitur pulchritudo, sic in animo opinionum iudiciorumque aequabilitas et constantia cum firmitate quadam et stabilitate virtutem subsequens aut virtutis vim ipsam continens pulchritudo vocatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 31:1)
Ergo hic, quisquis est, qui moderatione et constantia quietus animo est sibique ipse placatus, ut nec tabescat molestiis nec frangatur timore nec sitienter quid expetens ardeat desiderio nec alacritate futtili gestiens deliquescat, is est sapiens quem quaerimus, is est beatus, cui nihil humanarum rerum aut intolerabile ad demittendum animum aut nimis laetabile ad ecferendum videri potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 37:1)
his autem vacuus animus perfecte atque absolute beatos efficit, idemque concitatus et abstractus ab integra certaque ratione non constantiam solum amittit, verum etiam sanitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 38:3)
ita enim definit, ut perturbatio sit aversa ratione contra naturam animi commotio, vel brevius, ut perturbatio sit adpetitus vehementior, vehementior autem intellegatur is qui procul absit a naturae constantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 47:7)
quamquam in eis ipsis videmus saepe constantiam:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 48:6)
quid est quod tantam gravitatem constantiamque perturbet?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 57:9)
verum tamen haec est certa et propria sanatio, si doceas ipsas perturbationes per se esse vitiosas nec habere quicquam aut naturale aut necessarium, ut ipsam aegritudinem leniri videmus, cum obicimus maerentibus imbecillitatem animi ecfeminati, cumque eorum gravitatem constantiamque laudamus, qui non turbulente humana patiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 60:2)
ergo ut constantia scientiae, sic perturbatio erroris est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 80:3)
solane beata vita, quaeso, relinquitur extra ostium limenque carceris, cum constantia gravitas fortitudo sapientia reliquaeque virtutes rapiantur ad tortorem nullumque recusent nec supplicium nec dolorem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 13:3)
non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 31:7)
sed tua quoque vide ne desideretur constantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 32:2)
verum tamen, quoniam de constantia paulo ante diximus, non ego hoc loco id quaerendum puto, verumne sit, quod Zenoni placuerit quodque eius auditori Aristoni, bonum esse solum, quod honestum esset, sed si ita esset, tum , ut totum hoc beate vivere in una virtute poneret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 33:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION