도구

도구

라틴어 문장 검색

Si cui iure bono sacer alarum obstitit hircus, aut si quem merito tarda podagra secat, Aemulus iste tuus, qui vestrum exercet amorem, mirifice est a te nactus utrumque malum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 711)
Verum si merito trepidantes insanisse penitet non dolentes, ut in amaritudinem penitentie metus dolorisque rivuli confluant, vestris animis infigenda supersunt, quod Romane rei baiulus hic divus et triumphator Henricus, non sua privata sed publica mundi commoda sitiens, ardua queque pro nobis aggressus est sua sponte penas nostras participans, tanquam ad ipsum, post Christum, digitum prophetie propheta direxerit Ysaias, cum, spiritu Dei revelante, predixit:
(단테 알리기에리, Epistolae 42:4)
Quippe tanti pondus honoris neque merita gratulantis neque dignitas postulabat;
(단테 알리기에리, Epistolae 61:5)
Sed constat quod merito virtutis nobilitantur homines, virtutis videlicet proprie vel maiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:9)
Et cum premia sint meritis mensuranda iuxta illud evangelicum "Eadem mensura qua mensi fueritis, remetietur vobis", maxime nobili maxime preesse convenit. 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:16)
7. Quare ipsum illustre merito profiteri debemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 165:1)
3. Est etenim dignitas meritorum effectus sive terminus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:1)
4. Sed cum in bene merentibus fiant comparationes, et in aliis etiam, ut quidam bene quidam melius quidam optime, quidam male quidam peius quidam pessime mereantur, et huiusmodi comparationes non fiant nisi per respectum ad terminum meritorum, quem dignitatem dicimus (ut dictum est), manifestum est ut dignitates inter se comparentur secundum magis et minus, ut quedam magne, quedam maiores, quedam maxime sint;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 16:1)
In his fuit Washingtonius, qui paulo post exercitus Britannici cladem insignem, cujus modo meminimus, indignans regia diplomate non ex merito, sed purpuratorum, optimatumve voluntate pendere, literas ad Gubernatorem Virginiensem aliosque misit, in quibus legem tam iniquam rescindi oportere dixit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SECUNDUM.9)
Erga meritum tantum, haud ingrata fuit legio Virginiensis, quae, post ejus abdicationem, gratiarum actiones illi una voce decrevit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SECUNDUM.20)
cura, autem, prudentiaque sibi opus esse merito duxit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.78)
Franklinii ingenium, amorque in patriam, nomen ejus celeberrimum merito fecere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.24)
Civitates, autem, militibus fortibus, qui martia ob patriam pugnando vulnera passi, stipendia tam merito debita persolvere nequibant:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.30)
Si Camaenae omnes, si facundia et suadela ipsa mihi centum ora, vocem ferream, linguamque Ciceronem ipsum eloquio vincentem, darent, haudquaquam Washingtonii Iaudem, tam multis et variis meritis dignam, memorare aut praedicare possum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.28)
Domini Jay legationem, ultimam cum Britannis pacem servandi rationem, merito, duxit Washingtonius, foederisque, modo cum Britannis icti, rejectionem belli praenunciam proculdubio fore probe cognovit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.48)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION