라틴어 문장 검색

Sed Venulus Turni postquam mandata peregit auxilium petiit, vires Aetolius heros excusat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:4)
Mos erat antiquus niveis atrisque lapillis, his damnare reos, illis absolvere culpa;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 6:1)
) damnavit, meritumque nihil pater eicit urbe hostilique caput prece detestatur euntis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:4)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
nec, quae damnaverit ille, crimina defendi fasque piumque puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 255)
ergo ut defendi nullo mea posse colore, sic excusari crimina posse puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 931)
qua potes, excusa, nec amici desere causam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 932)
haec domini fortuna mei est, ut debeat illam infelix nullis dissimulare iocis, id quoque, quod viridi quondam male lusit in aevo, heu nimium sero damnat et odit opus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 15)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
Siqua meis fuerint, ut erunt, vitiosa libellis, excusata suo tempore, lector, habe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 11)
mille tamen causas scribendo vince frequenter, excusem ne te semper, amice, mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 710)
fac modo te damnes cupiasque eradere vitae tempora, si possis, Tisiphonea tuae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 92)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
signum quod ipse nosti damnat tuam catervam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum34)
si, quidquid rudibus mundi nascentis in annis mos habuit, sancte colere ac servare necesse est, omne revolvamus sua per vestigia saeclum usque ad principium, placeat damnare gradatim quidquid posterius successor repperit usus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 296)

SEARCH

MENU NAVIGATION