라틴어 문장 검색

verum ubi vementi magis est commota metu mens, consentire animam totam per membra videmus sudoresque ita palloremque existere toto corpore et infringi linguam vocemque aboriri, caligare oculos, sonere auris, succidere artus, denique concidere ex animi terrore videmus saepe homines;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:8)
at ventosa magis cervorum frigida mens est et gelidas citius per viscera concitat auras, quae tremulum faciunt membris existere motum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:5)
scinditur atque animae haec quoniam natura nec uno tempore sincera existit, mortalis habendast.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 13:14)
Denique cur animi numquam mens consiliumque gignitur in capite aut pedibus manibusve, sed unis sedibus et certis regionibus omnibus haeret, si non certa loca ad nascendum reddita cuique sunt, et ubi quicquid possit durare creatum atque ita multimodis partitis artubus esse, membrorum ut numquam existat praeposterus ordo?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:10)
fit quoque ut inter dum similes existere avorum possint et referant proavorum saepe figuras, propterea quia multa modis primordia multis mixta suo celant in corpore saepe parentis, quae patribus patres tradunt a stirpe profecta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 39:3)
et muliebre oritur patrio de semine saeclum maternoque mares existunt corpore creti;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 39:6)
tum quae tellure animantes extiterint, et quae nullo sint tempore natae;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 2:3)
sponte sua nequeant liquidas existere in auras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:7)
multaque nunc etiam existunt animalia terris imbribus et calido solis concreta vapore;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 29:6)
ventorum existant, placentur [ut] omnia rursum quae fuerint, sint placato conversa furore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 2:2)
hic ubi sol radiis tempestatem inter opacam adversa fulsit nimborum aspargine contra, tum color in nigris existit nubibus arqui.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 17:10)
opturgescit enim subito pes, arripit acer saepe dolor dentes, oculos invadit in ipsos, existit sacer ignis et urit corpore serpens quam cumque arripuit partem repitque per artus, ni mirum quia sunt multarum semina rerum et satis haec tellus morbi caelumque mali fert, unde queat vis immensi procrescere morbi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 21:6)
Nec illam causam quae Saturnalibus adsignatur ignoro, quod Pelasgi, sicut Varro memorat, cum sedibus suis pulsi diversas terras petissent, confluxerunt plerique Dodonam et incerti, quibus haererent locis, eiusmodi accepere responsum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 28:1)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
conditionem casus adsignat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 10:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION