라틴어 문장 검색

"malitia ipsa maximam partem veneni sui bibit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 81 22:4)
interest, utrum malitia illis an virtus manum admoverit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 12:3)
sic istis, quae a nobis indifferentia ac media dicuntur, divitiis, viribus, formae, honoribus, regno et contra morti, exilio, malae valetudini,doloribus quaeque alia aut minus aut magis pertimuimus, aut malitia aut virtus dat boni vel mali nomen.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 14:2)
Nam qui timet quidem, sed rarius et minus, non caret malitia, sed leviore vexatur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 25:2)
Si non es sola honestate contentus, necesse est aut quietem adici velis, quam ἀοχλησίαν vocant Graeci, aut voluptatem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 6:1)
Hic quoque fallitur, exaequat enim fortuita virtutibus et tantundem tribuit honestis quantum honestate carentibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 19:2)
Per hanc potest non paenitenda agi vita, at inperfecto viro huic malitiae vis quaedam inest, quia animum habet mobilem ad prava.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 29:1)
Illa apparens malitia et exagitata abest ;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 29:2)
aut inest animo pravis opinionibus malitia contracta aut, etiam si non est falsis occupatus, ad falsa proclivis est et cito specie quo non oportet trahente corrumpitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 13:2)
malitia liberatus et liberat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 19:2)
ergo ne malitiam quidem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 36:2)
ergo et malitia et species eius omnes, malignitas, invidia, superbia;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 106 6:2)
Denique quidquid facimus, aut, malitiae aut virtutis gerimus imperio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 106 10:1)
Rursus aeque malitiam et aerumnosi animi veternum perspiciemus, quamvis multus circa divitiarum radiantium splendor inpediat et intuentem hinc honorum, illinc magnarum potestatium falsa lux verberet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 7:1)
L. Sulla filium amisit, nec ea res aut malitiam eius et acerrimam virtutem in hostes civesque contudit aut effecit, ut cognomen illud usurpasse falso videretur, quod amisso filio adsumpsit nec odia hominum veritus, quorum malo illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat, Sulla tam felix.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 70:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION