라틴어 문장 검색

Ecce cadunt largi resolutis nubibus imbres, inque fretum credas totum descendere caelum, inque plagas caeli tumefactum adscendere pontum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 59:2)
Puniceus de mole cruor manabat, et intra temporis exiguum rubor evanescere coepit fitque color primo turbati fluminis imbre purgaturque mora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:3)
Postquam alta cremata est Ilion et Danaas paverunt Pergama flammas, Naryciusque heros, a virgine virgine rapta, quam meruit poenam solus, digessit in omnes, spargimur et ventis inimica per aequora rapti fulmina, noctem, imbres, iram caelique marisque perpetimur Danai cumulumque Capherea cladis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:6)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
quamlibet exiguo solvitur imbre vetus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 618)
caecus adest oculis iam Christi ex ore refectis seque luto et nitidis lucem sumpsisse fluentis clamat, et auctorem stupefacta per oppida monstrat, auctorem lucis largitoremque dierum, non dedignatum medicae purgamen aquai corpore sub proprio monstrare errantibus aegris, milibus ex multis paucissima quaeque retexam, summatim relegam totus quae non capit orbis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3234)
arbor onus tremefacta suum deciduo gravis imbre pluit puniceosque iacit cumulos.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum22)
nectar de liquido vertice fervidum guttatim lacrimis stillat olentibus, ambustum quoniam vis facit ignea imbrem de madido flere cacumine.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae6)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)
fluminum lapsus et undae, litorum crepidines, imber, aestus, nix, pruina, silva et aura, nox, dies omnibus te concelebrent saeculorum saeculis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae56)
inter coaevi sanguinis fluenta solus integer ferrum, quod orbabat nurus, partus fefellit virginis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae41)
non nego communem cunctis viventibus usum aeris, astrorum, pelagi, telluris et imbris.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2275)
gurgitis aestivi sic pura fluenta viator, ut latro, fessus adit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2278)

SEARCH

MENU NAVIGATION