도구

도구

라틴어 문장 검색

"tuque o cunctis insuete domari solibus, aeternae largitor corniger undae, laetus eas, quacumque domo gelida ora resolvis immortale tumens;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권379)
iamque inflexo Tritonia patre venerat et misero decus immortale ferebat, atque illum effracti perfusum tabe cerebri aspicit et vivo scelerantem sanguine fauces - nec comites auferre valent - :
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권344)
Perit voluptas, virtus immortalis est.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, P13)
Haec quidem de inmortali eius sint dicta ingenio, quod nec tanto corporis potuit dolore restingui.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 3:11)
Erat autem eo loci, ubi flammarum impetus maxime incumbebat, martyrium beatorum IIII Coronatorum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII. 1:1)
his inmortalibus editis operibus cum ad exercitum recensendum contionem in campo ad Caprae paludem haberet, subito coorta tempestas cum magno fragore tonitribusque tam denso regem operuit nimbo ut conspectum eius contioni abstulerit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 170:1)
Romani, si umquam ante alias ullo in bello fuit quod primum dis immortalibus gratias ageretis, deinde vestrae ipsorum virtuti, hesternum id proelium fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 298:2)
plebes ad id indignatione exarsit, quod auspicari, tamquam invisi dis immortalibus, negarentur posse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 64:1)
dein cum undique plus in illo senili animo non consilii modo, sed etiam virtutis esse quam in omnibus aliis dicerent laudibusque haud immeritis onerarent, et consul nihil remitteret, precatus tandem deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno dedecorive rei publicae esset, dictator a consule dicitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 152:1)
contione itaque advocata rem publicam foris gerendam ait tutaque omnia praestanda deos immortales suscepisse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 253:1)
quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius, aetate et usu doctus precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente institisse filio ut milites scriberet et arma pararet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 497:1)
itaque quae cecinerit divino spiritu instinctus, ea se nec ut indicta sint revocare posse et tacendo forsitan quae di immortales volgari velint haud minus quam celanda effando nefas contrahi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 178:1)
deum immortalium benignitate suis consiliis patientia militum Veios iam fore in potestate populi Romani;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 227:1)
sed nefas ducere desertam ac relictam ab dis immortalibus incoli urbem, et in captivo solo habitare populum Romanum et victrice patria victam mutari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 346:1)
qui die dicta ab L. Apuleio tribuno plebis propter praedam Veientanam, filio quoque adulescente per idem tempus orbatus cum accitis domum tribulibus clientibusque, quae magna pars plebis erat, percontatus animos eorum responsum tulisset se conlaturos quanti damnatus esset, absolvere eum non posse, in exsilium abiit, precatus ab dis immortalibus si innoxio sibi ea iniuria fieret, primo quoque tempore desiderium sui civitati ingratae facerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 368:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION