라틴어 문장 검색

Numquid iam ulla repudio erubescit, postquam illustres quaedam ac nobiles feminae non consulum numero sed maritorum annos suos computant et exeunt matrimonii causa, nubunt repudii ?
(세네카, 행복론, Liber III 70:1)
Manu misit utrumque e vestigio illa nec indignata est ab his se vitam accepisse, in quos vitae necisque potestatem habuisset.
(세네카, 행복론, Liber III 102:1)
Quid superbia in tantam vanitatem attollimur, ut beneficia a servis indignemur accipere et sortem eorum spectemus obliti meritorum ?
(세네카, 행복론, Liber III 121:1)
Non indignor, quod post voluptatem ponitur virtus, sed quod omnino cum voluptate, contemptrix eius et hostis et longissime ab illa resiliens, labori ac dolori familiarior, virilibus incommodis, quam isti effeminato bono.
(세네카, 행복론, Liber IV 9:1)
Quibusdam enim et pares et impares sumus, pares animo, quem solum illi exigunt, quem nos solum promittimus, impares fortuna, quae si cui obstitit, quominus referret gratiam, non ideo illi tamquam victo erubescendum est.
(세네카, 행복론, Liber V 24:3)
quia et, si filius meus in adulterio deprensus erit, erubescam, non ideo ego ero adulter.
(세네카, 행복론, Liber V 114:5)
Querar tamen cum eo, qui arcanum sermonem non continuerit, et fidem datam nec servatam indignabor.
(세네카, 행복론, Liber V 128:7)
Ut malo, patria exilio meo erubescat, quam reditu maereat !
(세네카, 행복론, Liber VI 187:3)
Non est, quod indigneris, tamquam aliquid novi acciderit;
(세네카, 행복론, Liber VII 128:7)
Quid enim est stultius quam in iumentis quidem et canibus erubescere iras exercere, pessima autem condicione sub homine hominem esse ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 104:2)
Brutus sine Marcello reverti se doluit, Caesar erubuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 59:6)
Indignatur exsul aliquid sibi deesse, eum defuerit Scipioni dos, Regulo mercennarius, Menenio funus, cum omnibus illis quod deerat ideo honestius supple- tum sit, quia defuerat ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 89:2)
Parum autem me indignari scio ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 17:3)
Non est itaque ista fatorum iniquitas, sed mentis humanae pravitas insatiabilis rerum omnium, quae indignatur inde excidere, quo admissa est precario.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 64:5)
ego omnem operam dabo, ne pervenire ad me erubescat.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 79:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION