도구

도구

라틴어 문장 검색

haud per tale sacrum numen placabitis ullum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:6)
Acceptior illi, quisquis is est, quem caede mea placare paratis, liber erit sanguis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:10)
Rursus harenosae fugiens nova moenia terrae ad sedes Erycis fidumque relatus Acesten sacrificat tumulumque sui genitoris honorat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 14:1)
Adsensere dei, nec coniunx regia vultus immotos tenuit placatoque adnuit ore;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 69:1)
Scilicet in tantis opibus, quas optima matrum terra parit, nil te nisi tristia mandere saevo vulnera dente iuvat ritusque referre Cyclopum, nec, nisi perdideris alium, placare voracis et male morati poteris ieiunia ventris?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:9)
viridique e caespite factas placat odoratis herbosas ignibus aras vinaque dat pateris mactatarumque bidentum, quid sibi significent, trepidantia consulit exta.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:4)
Aequore placato patrias Epidaurius aras linquit et hospitio iuncti sibi numinis usus litoream tractu squamae crepitantis harenam sulcat et innixus moderamine navis in alta puppe caput posuit, donec Castrumque sacrasque Lavini sedes Tiberinaque ad ostia venit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 63:2)
nos quoque, quisquis erit, ne sit miser ille, precamur, placatos miseris qui volet esse deos, quaeque volet, rata sint, ablataque principis ira sedibus in patriis det mihi posse mori.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 117)
placato possum non miser esse deo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 313)
sic abeunt redeuntque mei variantque timores, et spem placandi dantque negantque tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 170)
parce, pater patriae, nec nominis inmemor huius olim placandi spem mihi tolle tui non precor ut redeam, quamvis maiora petitis credibile est magnos saepe dedisse deos;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 177)
o utinam venti, quibus est ablatus Orestes, placato referant et mea vela deo!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 441)
neve tamen tota capias fera gaudia mente, non est placandi spes mihi nulla dei, vel quia peccavi citra scelus, utque pudore non caret, invidia sic mea culpa caret, vel quia nil ingens ad finem solis ab ortu illo, cui paret, mitius orbis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 811)
forte litans Hecaten placabat sanguine multo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3146)
lex haec data est caducis deo iubente membris, ut temperet laborem medicabilis voluptas, sed dum pererrat omnes quies amica venas pectusque feriatum placat rigante somno, liber vagat per auras rapido vigore sensus, variasque per figuras quae sunt operta cernit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION