도구

도구

라틴어 문장 검색

haud dispar habitus animorum Carthaginiensibus erat, quos modo petisse pacem, intuentes Hannibalem ac rerum gestarum eius magnitudinem, paenitebat, modo, cum respicerent bis sese acie victos, Syphacem captum, pulsos se Hispania, pulsos Italia, atque ea omnia unius virtute et consilio Scipionis facta, velut fatalem eum ducem in exitium suum natum horrebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 368:1)
an Campanorum poenae, de qua ne ipsi quidem queri possunt, nos paeniteat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 355:1)
et breviter peroratum esse potuit, nihil me, postquam vobiscum institui amicitiam, cur eius vos paeniteret commisisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 372:2)
postremo ipsum quoque Africanum, quod consul auctor eius rei fuisset, paenituisse ferunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 614:1)
praetorem decreta eorum cum fide et cura exsecuturum adnisurumque ut, quantum in consilio humano positum esset, nec pacis eos paeniteret nec belli.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 280:1)
qui cum haud dissimilia iis, ut in causa pari, quae pro Chalcidensibus in colloquio ad Euripi fretum dicta erant, quaedam etiam ferocius egisset, rex etiam atque etiam deliberare eos iussos, ne id consilii caperent, cuius, dum in futurum nimis cauti et providi essent, extemplo paeniteret, dimisit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 105:1)
Aetolos quoque, quamquam non secuti sint regem, sed accersierint, et duces belli, non socii fuerint, si paenitere possint, posse et incolumes esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 268:1)
his motum Prusiam litterae Scipionis consulis, sed magis fratris eius Africani, ab suspicione tali averterunt, qui praeter consuetudinem perpetuam populi Romani augendi omni honore regum sociorum maiestatem, domesticis ipse exemplis Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 285:1)
Antigonum igitur appellat, cui et palam facti parricidii gratia obnoxius erat, et nequaquam pudendum aut paenitendum eum regem Macedonibus propter recentem patrui Antigoni gloriam fore censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 640:1)
cernebam nobilissimas Asiae et Graeciae civitates in dies magis denudantes iudicia sua, mox, si permitteretur, eo processuras unde receptum ad paenitendum non haberent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 135:1)
nam tantum abest ut me hesternae quietis paeniteat, ut servatum a me exercitum eo consilio credam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 488:1)
eos venalem linguam habentis decreta plena regiae adsentationis fecisse et eas legationes misisse, quarum Rhodios semper non minus puderet quam paeniteret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 103:1)
tum hoc quoque, quod ridetis, inquit, "in equo dies noctesque persedendo habeo, nec magis me eius quam cicatricum harum pudet paenitetque, quando numquam mihi impedimento ad rem publicam bene gerendam domi militiaeque fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 486:1)
Quid mali sum, ere, tua ex re promeritus?
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 134)
Pol me haud paenitet, si licet boni dimidium mihi dividere cum Iove.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 5, scene 1115)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION