라틴어 문장 검색

accidit enim res contraria et nova, ut accusatore praevaricationis damnato rea absolveretur.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 33:4)
Damnatus et in insulam relegatus;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 22 5:3)
Accusavi Marium Priscum, qui lege repetundarum damnatus utebatur clementia legis, cuius severitatem immanitate criminum excesserat;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 29 9:1)
damnata et Iuliae legis poenis relicta est.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 6:3)
Deserta inde et damnata solitudine domus totaque illi monstro relicta;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 6:4)
Dederat me senatus cum Herennio Senecione advocatum provinciae Baeticae contra Baebium Massam, damnatoque Massa censuerat, ut bona eius publice custodirentur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 4:1)
sed nihil refert - post quaestionem supplicio liberandos, alius in insulam relegandos, alius morte puniendos arbitrabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 12:4)
quamquam propior aliquanto est sententiae relegantis, quae absolvit, quam quae occidit - utraque enim ex illis vitam relinquit, haec adimit -, cum interim et qui morte puniebant et qui relegabant, una sedebant et temporaria simulatione concordiae discordiam differebant.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 13:3)
Quemadmodum igitur, cum alter puniendos, alter censeat relegandos, videri potest una sententia quae dicitur a duobus, quae non videretur una, si ab uno diceretur?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 19:1)
Oportet tamen eos qui puniunt et qui relegant, absolventibus primum, mox inter se comparari.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 21:4)
Nisi dicente sententiam eo qui relegat, illi qui puniunt capite initio statim in alia discedant, frustra postea dissentient ab eo cui paulo ante consenserint.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 23:2)
Nostine hos qui omnium libidinum servi, sic aliorum vitiis irascuntur quasi invideant, et gravissime puniunt, quos maxime imitantur?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 22 1:1)
In plerisque civitatibus, maxime Nicomediae et Nicaeae, quidam vel in opus damnati vel in ludum similiaque his genera poenarum publicorum servorum officio ministerioque funguntur, atque etiam ut publici servi annua accipiunt.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 31 2:1)
Nam et reddere poenae post longum tempus plerosque iam senes et, quantum affirmatur, frugaliter modesteque viventes nimis severum arbitrabar, et in publicis officiis retinere damnatos non satis honestum putabam;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 31 3:1)
Quaeres fortasse, quem ad modum evenerit, ut poenis in quas damnati erant exsolverentur:
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 31 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION