라틴어 문장 검색

Nam sicut lunaris annus mensis est, quia luna paulo minus quam mensem in zodiaci circumitione consumit, ita solis annus hoc dierum numero colligendus est quem peragit dum ad id signum se denuo vertit ex quo digressus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 4:1)
sed peractis cuiusque mensis feriis locum diebus advenis fecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 9:2)
illi quarto non peracto sed incipiente intercalabant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 13:4)
Caesar tamen, ut supra diximus, stata sacra custodiens, nec in illis mensibus quibus binos adiecit dies ordinem voluit mutare Nonarum, quia peractis totius mensis feriis dies suos rei divinae cautus inseruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 8:1)
inferi autem nomen soli datur, cum in inferiore hemisphaerio, id est hiemalibus signis, cursum suum peragit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 10:4)
Praecipuam autem solis in his cerimoniis verti rationem hinc etiam potest colligi, quod ritu eorum catabasi finita simulationeque luctus peracta celebratur laetitiae exordium a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 10:1)
per tota novem cui iugera corpus Porrigitur, rostroque inmanis vultur obunco Inmortale iecur tondens fecundaque poenis Viscera rimaturque epulis habitatque sub alto Pectore nec fibris requies datur ulla renatis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 14:2)
Ergo iter inceptum peragunt rumore secundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 37:1)
Nec requies erat ulla mali:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 13:5)
Illum saepe, si potes, ad narrandum provoca, qui recitando favorabiliter exceptus est, vel qui libere et feliciter legationem peregit, vel qui ab imperatore comiter affabiliterque susceptus est, vel si quis tota paene classe a piratis occupata seu ingenio seu viribus solus evasit, quia vix inplet desiderium loquentis rerum talium vel longa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 11:1)
Sunt alia scommata minus aspera, quasi edentatae beluae morsus, ut Tullius in consulem qui uno tantum die consulatum peregit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 10:1)
Te, quum, statione peracta, Astra petes serus, praelati regia coeli Excipiet, gaudente polo, seu sceptra tenere, Seu te flammigeros Phoebi conscendere currus, Telluremque nihil mutato sole timentem Igne vago lustrare iuvet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:10)
Pectore si fratris gladium, iuguloque parentis Condere me iubeas, plenaeque in viscera partu Coniugis, invita peragam tamen omnia dextra;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:55)
Patriae sedes remeamus in urbis, Impiaque in medio peraguntur bella senatu.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:37)
Vix caede peracta Procumbunt, dubiaque labant cervice:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:90)

SEARCH

MENU NAVIGATION