라틴어 문장 검색

Itaque Herennius Senecio mirifice Catonis illud de oratore in hunc e contrario vertit:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 5:1)
' Non mehercule Cato ipse tam bene verum oratorem quam hic Regulum expressit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 5:3)
Locutus est pro absente Herennius Senecio tale quiddam, quale est illud:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 12:1)
Herennius Severus vir doctissimus magni aestimat in bibliotheca sua ponere imagines municipum tuorum Corneli Nepotis et Titi Cati petitque, si sunt istic, ut esse credibile est, exscribendas pingendasque delegem.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 28 1:1)
Substituebantur crimini Sempronius Senecio eques Romanus et Eurythmus Caesaris libertus et procurator.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 8:1)
Locutus est Caesar summa gravitate summa moderatione, cumque advocatus Senecionis et Eurythmi dixisset suspicionibus relinqui reos, nisi audirentur, 'Non curo' inquit 'an isti suspicionibus relinquantur, ego relinquor.'
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 11:1)
Nam cum Senecio reus esset quod de vita Helvidi libros composuisset rogatumque se a Fannia in defensione dixisset, quaerente minaciter Mettio Caro, an rogasset respondit:
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 5:1)
Dederat me senatus cum Herennio Senecione advocatum provinciae Baeticae contra Baebium Massam, damnatoque Massa censuerat, ut bona eius publice custodirentur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 4:1)
Senecio, cum explorasset consules postulationibus vacaturos, convenit me et 'Qua concordia' inquit 'iniunctam nobis accusationem exsecuti sumus, hac adeamus consules petamusque, ne bona dissipari sinant, quorum esse in custodia debent.'
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 4:2)
dicit Senecio quae res ferebat, aliqua subiungo.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 7:2)
Vixdum conticueramus, et Massa questus Senecionem non advocati fidem sed inimici amaritudinem implesse, impietatis reum postulat.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 7:3)
armorum dominos vernantes flore iuventae, inter castra patris genitos, sub imagine avita eductos, exempla domi congesta calentes, orator catus instigat, ceu classica belli clangeret, exacuitque animos et talia iactat:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 24)
ellum confidens, catus.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 268)
Quis te, magne Cato, tacitum, aut te, Cosse, relinquat?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 31:18)
Mercuri facunde nepos Atlantis, qui feros cultus hominum recentum voce formasti catus et decorae more palaestrae, te canam, magni Iovis et deorum nuntium curvaeque lyrae parentem, callidum, quidquid placuit, iocoso condere furto.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 101)

SEARCH

MENU NAVIGATION