라틴어 문장 검색

Quod si haec societas et rerum communio poetis scriptoribusque omnibus inter se exercenda concessa est, quis fraudi Virgilio vortat, si ad excolendum se quaedam ab antiquioribus mutuatus sit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 5:1)
et si plures peritos vel saltem amatores sui in convivii societate reppererit, sermonem de se patietur agitari:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 9:3)
quia, velut paucae litterae mutae dispersae inter multas vocales in societatem vocis facile mansuescunt, ita rariores inperiti gaudentes consortio peritorum aut consonant, si qua possunt, aut rerum talium capiuntur auditu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 9:4)
Sic ergo pauci qui aderunt doctiores in consensum rudis consortii salva et intra se quiescente veri notione migrabunt, ut omnis discordiae suspicio facessat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 11:2)
qui cum filiis suis rectum dando consilium non optinuisset adsensum atque ideo esset in simultate cum liberis, ubi hoc aemulis causam fuisse gaudii comperit ex illa discordia sperantibus in domo regnantis nasci posse novitatem, universitate civium convocata ait succensuisse quidem se filiis non adquiescentibus patriae voluntati, sed hoc sibi postea visum paternae aptius esse pietati, ut in sententiam liberorum ipse concederet:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 12:2)
Hinc morborum scaturigo, qui ex repugnantium sibi humorum discordia nascuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 11:3)
sed esse in igne diversissimas qualitates nullam secum habentes societatem rebus manifestis probatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 22:2)
quod apparet ex eo quod libertatem electionum, que maxima et magis necessaria reputatur Ecclesie Anglicane, mera et spontanea voluntate, ante discordiam inter nos et barones nostros motam, concessimus et carta nostra [illa carta data 21 novembris anno Domini 1214;
(Magna Carta 3:3)
61. Cum autem pro Deo, et ad emendacionem regni nostri, et ad melius sopiendum discordiam inter nos et barones nostros ortam, hec omnia predicta concesserimus, volentes ea integra et firma stabilitate in perpetuum gaudere, facimus et concedimus eis securitatem subscriptam;
(Magna Carta 63:1)
Minimas rerum discordia turbat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:28)
quando pietasque fidesque Destituunt, moresque malos sperare relictum est, Finem civili faciat discordia bello.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 3:46)
Discordia ponti Succurrit miseris, fluctusque evertere puppim Non valet in fluctus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 6:36)
Tunc vox, Lethaeos cunctis pollentior herbis Excantare deos, confudit murmura primum Dissona, et humanae multum discordia linguae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:28)
Quod tamen e cunctis mihi noscere contigit umbris, Effera Romanos agitat discordia manes, Impiaque infernam ruperunt arma quietem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 7:24)
Fremit interea discordia vulgi Castrorum, bellique piget post funera Magni, Cum Tarchondimotus linquendi signa Catonis Sustulit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION