도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed si haec maior esse ratio videtur, quam ut hominum possit sensu aut cogitatione comprehendi, est etiam illa Platonis vera et tibi, Catule, certe non inaudita vox, omnem doctrinam harum ingenuarum et humanarum artium uno quodam societatis vinculo contineri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 21:1)
Sed ut pontifices veteres propter sacrificiorum multitudinem tris viros epulones esse voluerunt, cum essent ipsi a Numa, ut etiam illud ludorum epulare sacrificium facerent, instituti, sic Socratici a se causarum actores et a communi philosophiae nomine separaverunt, cum veteres dicendi et intellegendi mirificam societatem esse voluissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 73:1)
omnium vero bonarum artium, denique virtutum ipsarum societatem cognationemque non norunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 136:7)
verba enim neminem movent nisi eum, qui eiusdem linguae societate coniunctus est, sententiaeque saepe acutae non acutorum hominum sensus praetervolant:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 223:4)
Atque horum trium generum quodvis, si teneat illud vinclum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit, non perfectum illud quidem neque mea sententia optimum est, sed tolerabile tamen, ut aliud alio possit esse praestantius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 69:5)
Illi autem Massiliensium paucorum et principum administrationi civitatis finitimus est, qui fuit quodam tempore apud Athenienses triginta virorum consensus et factio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 73:5)
multo iam id in regnis minus, quorum, ut ait Ennius, 'nulla [regni] sancta societas nec fides est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 82:5)
Quid est enim civitas nisi iuris societas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 82:8)
sin audaces, fit illa factio, genus aliud tyrannorum, eademque oritur etiam ex illo saepe optimatium praeclaro statu, cum ipsos principes aliqua pravitas de via deflexit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 112:10)
Sic tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranni ab regibus, ab iis autem principes aut populi, a quibus aut factiones aut tyranni, nec diutius umquam tenetur idem rei publicae modus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 112:11)
Haec constitutio primum habet aequabilitatem quandam magnam, qua carere diutius vix possunt liberi, deinde firmitudinem, quod et illa prima facile in contraria vitia convertuntur, ut existat ex rege dominus, ex optimatibus factio, ex populo turba et confusio, quodque ipsa genera generibus saepe conmutantur novis, hoc in hac iuncta moderateque permixta conformatione rei publicae non ferme sine magnis principum vitiis evenit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 114:3)
Quis enim hunc hominem rite dixerit, qui sibi cum suis civibus, qui denique cum omni hominum genere nullam iuris communionem, nullam humanitatis societatem velit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 74:3)
Cum autem certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio, sed vocantur illi optimates.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 27:1)
Ergo illam rem populi, id est rem publicam, quis diceret tum, cum crudelitate unius oppressi essent universi, neque esset unum vinculum iuris nec consensus ac societas coetus, quod est populus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 62:2)
Vides igitur ne illam quidem, quae tota sit in factionis potestate, posse vere dici rem publicam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 64:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION