도구

도구

라틴어 문장 검색

iussu se matris deum famulos deae venire memorant ad precandum Romanum, ut parceret moenibus urbique.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 97:2)
ipse Sulpiciam gravem feminam, socrum suam, percunctatus est, ecquam anum Aebutiam ex Aventino nosset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 113:2)
satis exploratum de Aebutio ratus consul non vanum auctorem esse, Aebutia dimissa socrum rogat ut Hispalam indidem ex Aventino libertinam, non ignotam viciniae, arcesseret ad sese:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 118:1)
in interiorem partem aedium abductam socru adhibita consul, si vera dicere inducere in animum posset, negat perturbari debere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 120:1)
consul rogat socrum ut aliquam partem aedium vacuam faceret quo Hispala immigraret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 143:1)
volt placere sese amicae, volt mihi, volt pedisequae, volt famulis, volt etiam ancillis;
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 1, scene 342)
quid nunc agam nescio, nisi ut improbos famulos imiter ac domo fugiam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, act 5, scene 38)
nam illic noster est fortasse circiter triennium, neque cuiquam quam illi in nostra meliust famulo familia.
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 2, scene 3185)
I intro, Pinacium, iube famulos rem divinam mi apparent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 2, scene 2190)
me vel sororem, Hippolyte, vel famulam voca, famulamque potius:
(세네카, 파이드라 8:32)
alte tamen ac procul intrat altius in sensus maioraque vulnera vincit plaga minor, famulum - quia rerum nomina caeca sic miscet Fortuna manu nec pectora novit - , sed famulum gemis, Urse, pium, sed amore fideque has meritum lacrimas, cui maior stemmate iuncto libertas ex mente fuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati4)
Ferunt autem, quod eadem nocte, in ipso quoque monasterio, ubi praefata Dei famula obiit, cuidam uirginum Deo deuotarum, quae illam inmenso amore diligebat, obitus illius in uisione apparuerit, quae animam eius cum angelis ad caelum ire conspexerit, atque hoc ipsa, qua factum est, hora his, quae secum erant, famulis Christi manifeste narrauerit, easque ad orandum pro anima eius, etiam priusquam cetera congregatio eius obitum cognouisset, excitauerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 4:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION