라틴어 문장 검색

Nondum annos xiiii impleverat, et iam illi anilis prudentia, matronalis gravitas erat et tamen suavitas puellaris cum virginali verecundia.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 2:1)
Proinde si quas ad eum de dolore tam iusto litteras mittes, memento adhibere solacium non quasi castigatorium et nimis forte, sed molle et humanum.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 10:1)
Commendabat haec voce suavissima, vocem verecundia:
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 17 3:1)
Scribis te absentia mea non mediocriter affici unumque habere solacium, quod pro me libellos meos teneas, saepe etiam in vestigio meo colloces.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 7 1:1)
Possem gloriari non gemitum mihi, non vocem parum fortem in tantis periculis excidisse, nisi me cum omnibus, omnia mecum perire misero, magno tamen mortalitatis solacio credidissem.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 17:1)
Hos terminos, quia me consuluisti, dignitati ac verecundiae tuae statuo.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 29 3:3)
Itaque partem oneris tui mihi vindico, et tamquam parens alter puellae nostrae confero quinquaginta milia nummum plus collaturus, nisi a verecundia tua sola mediocritate munusculi impetrari posse confiderem, ne recusares.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 32 2:2)
Aestima tu, quae vita mea sit, cui requies in labore, in miseria curisque solacium.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 5 2:1)
Proinde nimiam istam verecundiam pone, teque quid velis consule.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 16 5:1)
Ego solacium relegatarum, ego ultor reversarum;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 10:4)
Habet quidem Macrinus grande solacium, quod tantum bonum tam diu tenuit, sed hinc magis exacerbatur quod amisit;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 5 2:1)
Ita ne sestertium centies quinquagies Pallas ex aerario ferret, verecundia ipsius obsequio senatus opus fuit in hoc praecipue non obsecuturi, si in ulla re putasset fas esse non obsequi.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 12:3)
sed cum suspecta virtus, inertia in pretio, cum ducibus auctoritas nulla, nulla militibus verecundia, nusquam imperium nusquam obsequium, omnia soluta turbata atquc etiam in contrarium versa, postremo obliviscenda magis quam tenenda.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 7:2)
Sed quamquam his solaciis acquiescam, debilitor et frangor eadem illa humanitate, quae me ut hoc ipsum permitterem induxit.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 16 3:1)
Et gaudium mihi et solacium in litteris, nihilque tam laetum quod his laetius, tam triste quod non per has minus triste.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 19 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION