라틴어 문장 검색

Nunc iacet effeto lumine mentis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 24:1)
Tum uero totis in me intenta luminibus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:2)
quod ut possit, paulisper lumina eius mortalium rerum nube caligantia tergamus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:12)
Luminibusque prior rediit uigor,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 2:1)
Emicat et subito uibratus lumine Phoebus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, V 9:1)
Phoebo propior lumina perdat
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 9:1)
Sed quoniam firmioribus remediis nondum tempus est, et eam mentium constat esse naturam ut quotiens abiecerint ueras, falsis opinionibus induantur, ex quibus orta perturbationum caligo uerum illum confundit intuitum, hanc paulisper lenibus mediocribusque fomentis attenuare temptabo, ut dimotis fallacium affectionum tenebris splendorem uerae lucis possis agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:39)
Sidera lumen.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 4:1)
Lumine claro
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 21:1)
Cum te matris utero produxit, nudum rebus omnibus inopemque suscepi, meis opibus foui et, quod te nunc impatientem nostri facit, fauore prona indulgentius educaui, omnium quae mei iuris sunt affluentia et splendore circumdedi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:7)
Quis non te felicissimum cum tanto splendore socerorum cum coniugis pudore tum masculae quoque prolis oportunitate praedicauit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:13)
Sed si quid est in hoc splendore praecipui, gemmarum est lux illa, non hominum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 2:2)
Num te horum aliquid attingit, num audes alicuius talium splendore gloriari?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:5)
Ut enim paulo ante diximus, quod nihil habet proprii decoris, opinione utentium nunc splendorem accipit, nunc amittit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:26)
Atque tuo splendore mica;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION