도구

도구

라틴어 문장 검색

postero die cum eadem deliberatio teneret, ex praedatoribus vagis quidam compertum attulerunt T. Quinctium in Tusculano agrum colere, urbis honorumque immemorem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 451:1)
deos inquit immortales, milites, vestros meosque ab urbe proficiscens ita adoravi veniamque supplex poposci ut mihi de vobis concordiae partae gloriam non victoriam darent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 461:3)
Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos persequendosque esse, qui simul a Fundanis ac Romanis utriusque patriae immemores defecerint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 279:1)
immemores sacramenti licentia sua se ubi velint exauctorent, infrequentia deserantur signa neque conveniatur ad edictum nec discernatur interdiu nocte, aequo iniquo loco, iussu iniussu imperatoris pugnent, et non signa, non ordines servent, latrocinii modo caeca et fortuita pro sollemni et sacrata militia sit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 491:1)
his in vicem sermonibus qua cibi qua quietis immemor nox traducta est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 32:1)
his accensus miles, omnium immemor difficultatium, vadit adversus imminentem hostium aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 445:1)
Etrusci omnium praeterquam multitudinis suae, qua sola freti erant, immemores proelium ineunt adeo raptim et avide ut abiectis missilibus,quo celerius manus consererent, stringerent gladios vadentes in hostem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 501:1)
ad deos quoque confugere supplices qui nequeant hominum vim atque iniurias pati;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 278:3)
quod ad expeditionem attineat quae instet, immemorem esse rerum suarum gestarum qui id bellum ducat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 475:1)
ad vos vestramque fidem supplices confugimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 264:1)
ab eo supplex infimis precibus auxilium itineri, quoniam bello non poterat, quattuor milia Maurorum impetravit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 411:1)
hanc veniam supplici des ut ipse quodcumque fert animus de captiva tua statuas neque me in cuiusquam Romani superbum et crudele arbitrium venire sinas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 157:1)
cum P. Scipio caedendo exercitus, agros populando in eam necessitatem hostes compulisset ut supplices pacem peterent, et nemo omnium verius existumare posset, qua mente ea pax peteretur quam qui ante portas Carthaginis bellum gereret, nullius alterius consilio quam Scipionis accipiendam abnuendamve pacem esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 300:2)
ita enim et illis violandi supplices verecundiam se imposituros, et ipsos nihilo minus suae potestatis fore, si quid melius fortuna ostendisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 324:2)
Aetoli legati in senatum introducti, cum et causa eos sua et fortuna hortaretur, ut confitendo seu culpae seu errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum Romanum et prope exprobrantes virtutem suam in Philippi bello et offenderunt aures insolentia sermonis et eo,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 558:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION