도구

도구

라틴어 문장 검색

Ita eaedem litterae et suspicionem declinabunt quaerentium et vultus umbra supplicii tegent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:6)
Tam superstitiosa oratione Tryphaena mutata negat se interpellare supplicium, immo accedere etiam iustissimae ultioni.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:10)
Interpellavit deprecationem supplicii Lichas et Noli inquit causam confundere, sed impone singulis modum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:9)
eo maiora meruerunt supplicia;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:17)
Obstupueram ego supplicii metu pavidus, nec quid in re manifestissima dicerem, inveniebam turbatus . . . et deformis praeter spoliati capitis dedecus superciliorum etiam aequalis cum fronte calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:1)
At miles circumscriptus dum desidet, ut postero die vidit unam sine cadavere crucem, veritus supplicium, mulieri quid accidisset exponit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:11)
in haec facinora quaere supplicium.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 130:9)
Ita non potui supplicio caput aperire, sed furciferae mortifero timore lusus ad verba, magis quae poterant nocere, fugi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:13)
Atrocitati mansuetudo est remedium.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Paterfamilias et Aesopus: Quomodo domanda sit ferox iuventus.9)
ex quibus Honoratus trecentis milibus exsilium equitis Romani septemque amicorum eius ultimam poenam, Marcianus unius equitis Romani septingentis milibus plura supplicia arguebatur emisse;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 8:2)
Erat ergo perquam onerosum accusare damnatum, quem ut premebat atrocitas criminis, ita quasi peractae damnationis miseratio tuebatur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 13:1)
Dixit donec ad supplicium, nescio an innocens, certe tamquam innocens ducta est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 8:2)
sed nihil refert - post quaestionem supplicio liberandos, alius in insulam relegandos, alius morte puniendos arbitrabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 12:4)
Exigebam ergo ut qui capitali supplicio afficiendos putabant, discederent a relegante, nec interim contra absolventes mox dissensuri congregarentur, quia parvolum referret an idem displiceret, quibus non idem placuisset.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 14:2)
Illud etiam mihi permirum videbatur, eum quidem qui libertos relegandos, servos supplicio afficiendos censuisset, coactum esse dividere sententiam;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 15:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION