라틴어 문장 검색

sic frena terunt, sic proelia poscunt hinnitu tolluntque armos equitesque supinant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권166)
At procul Argolici supplex in margine templi coetus et ad patrias fusae Pelopeides aras sceptrifcrae Iunonis opem reditumque suorum exposcunt, pictasque fores et frigida voltu saxa terunt parvosque docent procumbere natos, condiderant iam vota diem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권25)
Rura colam, frugumque aderit mea Delia custos, Area dum messes sole calente teret, Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas Pressaque veloci candida musta pede;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 512)
Carior est auro iuvenis, cui levia fulgent Ora nec amplexus aspera barba terit.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 818)
Non ego temptauit nulli temeranda uirorum audax laudandae sacra docere deae, nec mea mortiferis infecit pocula sucis dextera nec cuiquam trita uenena dedit, nec nos sacrilegos templis admouimus ignes, nec cor sollicitant facta nefanda meum, nec nos insanae meditantes iurgia mentis impia in aduersos soluimus ora deos.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 54)
Sic ego secretis possum bene uiuere siluis, qua nulla humano sit uia trita pede.
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris9)
illi omnium ignari primum purgando terunt tempus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 229:3)
inde, ubi satis subisse sese ratus est, erigit totam aciem, fluctuansque animo ut tereret tempus ordines explicat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 288:1)
regii quidem iuvenes interdum otium conviviis comisationibusque inter se terebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 585:1)
quo cum primis se intendentibus tenebris pervenissent, pergunt inde Collatiam, ubi Lucretiam haudquaquam ut regias nurus, quas in convivio luxuque cum aequalibus viderant tempus terentes, sed nocte sera deditam lanae inter lucubrantes ancillas in medio aedium sedentem inveniunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 588:4)
alter consul in Volscos profectus, ne et ipse tereret tempus, vastandis maxime agris hostem ad conferenda propius castra dimicandumque acie excivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 325:1)
in quae haud magno certamine impetu facto, dum praedae magis quam pugnae memores tererent tempus, triarii Romani, qui primam inruptionem sustinere non potuerant, missis ad consules nuntiis quo loco res essent, conglobati ad praetorium redeunt et sua sponte ipsi proelium renovant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 522:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)
cum instaret adsertor puellae ut vindicaret sponsoresque daret, atque id ipsum agi diceret Icilius, sedulo tempus terens dum praeciperent iter nuntii missi in castra, manus tollere undique et se quisque paratum ad spondendum Icilio ostendere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 497:1)
patres solliciti de summa rerum cum senatus cottidie esset iurgiis saepius terunt tempus quam consiliis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 557:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION