라틴어 문장 검색

Quod si magis serio et constanter ac laboriose ad experimenta se accingant, tamen in uno aliquo experimento eruendo operam collocant;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 154:10)
Ita fit ut, more Atalantae, de via decedant ad tollendum aureum pomum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 155:5)
causarum vero explicatio tollit miraculum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 155:18)
ut tollatur omnis admiratio, haec quae adducimus homines hucusque latuisse et fugisse;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 172:3)
Hic autem non alius est, quam ut is, qui se ad inveniendum aliquid comparat et accingit, primo quae ab aliis circa illa dicta sint inquirat et evolvat;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 183:8)
Atque de desperatione tollenda et spe facienda, ex praeteriti temporis erroribus valere jussis aut rectificatis, jam dictum est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 258:1)
Atque de desperatione tollenda, quae inter causas potentissimas ad progressum scientiarum remorandum et inhibendum fuit, jam dictum est.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 277:1)
Attamen quia citius emergit veritas ex errore quam ex confusione, utile putamus, ut fiat permissio intellectui, post tres tabulas comparentiae primae (quales posuimus) factas et pensitatas, accingendi se et tentandi opus interpretationis naturae in affirmativa;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 216:1)
Manifestum enim est quod hujusmodi instantiae tollant ambages, atque accelerent et roborent exclusivam;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 256:4)
Necesse est enim ut forma rei sit quippiam, quod per hujusmodi migrationem indatur, aut contra per hujusmodi migrationem tollatur et destruatur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 260:7)
Verum in his diligens est adhibenda cautio, ne intellectus humanus, postquam complures ex istis formis particularibus adinvenerit atque inde partitiones sive divisiones naturae inquisitae confecerit, in illis omnino acquiescat, atque ad inventionem legitimam Formae Magnae se non accingat, sed praesupponat naturam velut a radicibus esse multiplicem et divisam, atque ulteriorem naturae unionem, tanquam rem supervacuae subtilitatis et vergentem ad merum abstractum, fastidiat et rejiciat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 274:1)
et ad tollendum larvas et simulachra rerum, prout occurrunt et prodeunt personatae in substantiis concretis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 332:4)
Tum vero vesicam ipsam sustulimus, et rursus pondus excepimus spiritus vini qui remanebat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 392:18)
ita ut si tollas primum movens nihil intersit ad ea quae sequuntur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 461:5)
Ecquis dubitat si e mentibus hominum tollerentur opiniones vanae, spes blandae, aestimationes rerum falsae, imaginationes ad libitum, et id genus alia, quin multorum animi reliquerentur deiecti et marcidi, atrae bilis et languoris pleni, ac sibimetipsis ingrati ac displicentes?
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 1:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION