라틴어 문장 검색

Hectora qui solus, qui ferrum ignesque Iovemque sustinuit totiens, unam non sustinet iram, invictumque virum vicit dolor:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 33:2)
Quae corpus complexa animae tam fortis inane, quas totiens patriae dederat natisque viroque, huic quoque dat lacrimas lacrimas in vulnera fundit osculaque ore tegit consuetaque pectora plangit canitiemque suam concreto in sanguine verrens plura quidem, sed et haec laniato pectore dixit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 43:7)
Inmemor est demum nec frugum munere dignus, qui potuit curvi dempto modo pondere aratri ruricolam mactare suum, qui trita labore illa, quibus totiens durum renovaverat arvum, tot dederat messes, percussit colla securi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 12:6)
sic ad ferrum venistis ab auro, saecula, sic totiens versa est fortuna locorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:5)
nam coniunx urbe relicta vallis Aricinae densis latet abdita silvis sacraque Oresteae gemitu questuque Dianae impedit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 41:2)
Demisere oculos omnes gemitumque dedere atque illud meritis clarum (quis credere possit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:2)
quocumque aspiceres, luctus gemitusque sonabant, formaque non taciti funeris intus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 37)
tum vero exoritur clamor gemitusque meorum, et feriunt maestae pectora nuda manus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 337)
quid, si dumtaxat Romae mihi cognitus esses, ascitus totiens in genus omne loci?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 810)
ultima me perdunt, imoque sub aequore mergit incolumem totiens una procella ratem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 146)
denique ab incauto nimium petit ille marito, se quoque uti servet, peccet ut illa minus, scit, cui latretur, cum solus obambulet, ipsas cur totiens clausas exercet ante fores, multaque dat furti talis praecepta docetque qua nuptae possint fallere ab arte viros, non fuit hoc illi fraudi, legiturque Tibullus et placet, et iam te principe notus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1208)
carminaque edideram, cum te delicta notantem praeterii totiens inreprehensus eques.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1238)
ei mihi, quod totiens nostri pulsata sepulcri ianua, sed nullo tempore aperta fuit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 28)
cur ego tot gladios fugi totiensque minata obruit infelix nulla procella caput?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 29)
trans ego tellurem, trans altas audiar undas, et gemitus vox est magna futura mei, nec tua te sontem tantummodo saecula norint . perpetuae crimen posteritatis eris.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 98)

SEARCH

MENU NAVIGATION