라틴어 문장 검색

'nam Antonio dicente etiam quid tu intellegas, sentiemus.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 206:3)
'Peto igitur' inquit Crassus 'a te, quoniam id nobis, Antoni, hominibus id aetatis oneris ab horum adulescentium studiis imponitur, ut exponas, quid eis de rebus, quas a te quaeri vides, sentias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 207:1)
' 'Deprehensum equidem me' inquit Antonius 'plane video atque sentio, non solum quod ea requiruntur a me, quorum sum ignarus atque insolens, sed quia, quod in causis valde fugere soleo, ne tibi, Crasse, succedam, id me nunc isti vitare non sinunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 207:2)
Tum Crassus 'perge modo,' inquit 'Antoni;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 209:1)
' Haec cum Antonius dixisset, sane dubitare visus est Sulpicius et Cotta, utrius oratio propius ad veritatem videretur accedere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 262:3)
Tum Crassus 'operarium nobis quendam, Antoni, oratorem facis atque haud scio an aliter sentias et utare tua illa mirifica ad refellendum consuetudine, qua tibi nemo umquam praestitit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 263:1)
libenter audirem Antonium';
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 265:5)
M. autem Antonium omnino omnis eruditionis expertem atque ignarum fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 1:2)
Quos tum, ut pueri, refutare domesticis testibus patre et C. Aculeone propinquo nostro et L. Cicerone patruo solebamus, quod de Crasso pater et Aculeo, quocum erat nostra matertera, quem Crassus dilexit ex omnibus plurimum, et patruus, qui cum Antonio in Ciliciam profectus una decesserat, multa nobis de eius studio et doctrina saepe narravit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 2:1)
De Antonio vero, quamquam saepe ex humanissimo homine patruo nostro acceperamus, quem ad modum ille vel Athenis vel Rhodi se doctissimorum hominum sermonibus dedisset, tamen ipse adulescentulus, quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur pudor, multa ex eo saepe quaesivi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 3:1)
Antonius autem probabiliorem hoc populo orationem fore censebat suam, si omnino didicisse numquam putaretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 4:2)
talem vero exsistere eloquentiam, qualis fuit in Crasso et Antonio, non cognitis rebus omnibus, quae ad tantam prudentiam pertinerent, tantamque dicendi copiam, quanta in illis fuit, non potuisse confirmo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 6:2)
nihil enim mihi quidem videtur in Crassi et Antoni sermone esse praeteritum, quod quisquam summis ingeniis, acerrimis studiis, optima doctrina, maximo usu cognosci ac percipi potuisse arbitraretur, quod tu facillime poteris iudicare, qui prudentiam rationemque dicendi per te ipsum, usum autem per nos percipere voluisti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 10:4)
Postero igitur die, quam illa erant acta, hora fere secunda, cum etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet, Antonius autem inambularet cum Cotta in porticu, repente eo Q. Catulus senex cum C. Iulio fratre venit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 12:1)
te, quem ego totiens omni ratione temptans ad disputandum elicere non potuissem, permulta de eloquentia cum Antonio disseruisse et tamquam in schola prope ad Graecorum consuetudinem disputasse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 13:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION